Sinds de aankondiging van de Tumblr deal kreeg ik een paar keer dezelfde twee vragen: waarom heeft Yahoo! hen opgekocht? (of de variant: waarom koos Tumblr voor Yahoo?) En waarom voor maar liefst 1.1 miljard dollar? Een korte analyse.
2 soorten acquisities (die hier relevant zijn)
Uit een eerder onderzoek (2011) stelden Scott Anthony en Andrew Waldeck vast dat er twee hoofdcategorieën zijn bij acquisities: “leverage my business model” (LBM) en “reinvent my business model” (RBM).
Een LBM acquisitie houdt in dat een groot bedrijf een kleinere opkoopt omdat het een goede aanvulling biedt op hun eigen business model. Dit kan een uitbreiding zijn of zelfs een technologisch beter concept dan het eigen.
De acquisitie van Instagram door Facebook is hier een duidelijk voorbeeld van. Hier was één reden het uitschakelen van een mogelijk gevaarlijke concurrent. Maar de belangrijkste reden was omdat hun photo sharing technologie veel strakker was dan dat van Facebook zelf. Ook de opkoop van Youtube door Google hoort in deze categorie. Hier ging het niet om een bestaand product van Google dat aangevuld werd, maar een volledig nieuw concept ter aanvulling van de algemene Google-activiteiten (advertenties dus).
Een RBM acquisitie houdt dan weer in dat een bedrijf een andere opkoopt om de eigen strategie of het business model te vernieuwen, te hervormen of zelfs volledig opnieuw op te bouwen. De opkoop van Android door Google bijvoorbeeld. Dankzij deze stap ging Google definitief van enkel online (desktop/laptop) naar mobiel.
Waarom is dit onderscheid van belang?
Omdat het vooral hiervan afhangt op welke manier het bedrijf de nieuwkomer zal integreren.
- LBM: Aangezien het om een uitbreiding gaat (verbetering, extra feature …), wordt de acquisitie best zo snel en vlot mogelijk binnen de grotere structuur opgenomen zodat het weer één congruent geheel vormt.
- RBM: De meeste RBM acquisities gebeuren omwille van een beloftevol business model dat compleet anders is dan wat het kopende bedrijf gewend is. Hier is het belangrijk om de eigen identiteit te behouden en het concept met voldoende onafhankelijkheid een tijd te laten verder draaien (in de meeste gevallen onder leiding van de oorspronkelijke founders). Denk aan de eerste jaren Android-Google.
Yahoo!-Tumblr was een LBM acquisitie
Alhoewel, daar valt op zich over te discussiëren. Tumblr heeft vrijwel geen eigen business model. Het contrast tussen de 1.1 miljard acquisitie en de “slechts” 13 miljoen gedraaide omzet in 2012 via advertenties is groot. Ze hebben echter wel een gigantisch bereik bij het jongere publiek, iets wat Yahoo! door haar terugval mist. Dan zou Yahoo! dit kunnen kopen met RBM in het achterhoofd.
Yahoo! is de laatste jaren echter blijven stilstaan en stilstand is achteruitgang. Na het aantreden van Marissa Mayer als nieuwe CEO begon er weer schot in de zaak te komen. Het publiek van Tumblr is jong tot heel jong, actief en vooral: het groeit. Een heel waardevolle resource voor Yahoo!, eigenlijk net wat ze nodig hebben om weer een hippere tech-giant te worden. Hier gaat het dus duidelijk om een LBM.
En daar wringt het schoentje
De deal zoals die er nu is, stelt dat David Karp (Tumblr CEO) aan blijft als CEO en dat Tumblr voorlopig haar onafhankelijkheid blijft behouden. Maar dat doe je niet met een LBM, daar ga je zo snel mogelijk integreren met het bestaande business model. Yahoo! wil met andere woorden Tumblr gebruiken om het huidige business model te leveragen, maar ze willen toch de autonomiteit ervan behouden.
De eerder vernoemde Scott en Andrew stellen vast dat Yahoo! beter voor een minderheidsparticipatie was gegaan of een shared revenue deal. Op die manier kon de deal wat meer onder de radar blijven en moest Yahoo! zich niet zo verantwoorden. Want een acquisitie van 1.1 miljard trekt de aandacht. Vooral van aandeelhouders. Die laatste zitten al een tijd op hete stenen door de chaos de laatste jaren (5 CEO’s in evenveel jaren tijd bijvoorbeeld). Analisten vragen hoe ze die 1.1 miljard zullen terugverdienen.
Het sterkste punt van Yahoo! is de slimme advertising waarmee ze nu het gros van hun omzet binnenhalen. Maar David Karp staat erom bekend tegen visuele advertenties te zijn. De Tumblr users zijn dat ook gewend en velen houden net daarom van het platform. Nu plots de boel overspoelen met ads zou een belangrijk deel van het publiek wegjagen. Niets doen is echter ook geen optie.
Voor Tumblr zelf is het een vrij comfortabele situatie: ze behouden de autonomiteit, maar krijgen een pak werkkapitaal plus de grote schaal waarop Yahoo! opereert. Hoe de overgang van een startup naar een grote structuur zal verlopen is nog maar de vraag.
Waarom koos Tumblr voor Yahoo?
Facebook en Microsoft hadden aangegeven interesse te hebben in de acquisitie, zonder een bedrag te vermelden (Forbes). Yahoo! was echter de eerste met een degelijk bod en had daarbij een lock-up agreement (= Tumblr mocht in die periode niet gaan “shoppen” voor een beter bod, tenzij ze dat van Yahoo! zouden afwijzen). Aanvankelijk vond Tumblr de 1.1 miljard van Yahoo te weinig, omdat ze de vergelijking maakten met de acquisitie van de toen veel kleinere Instagram.
Ze hadden dus twee keuzes:
- Ingaan op het bod van Yahoo!, autonomiteit behouden, maar dan wel terecht komen in een verouderd en ongeïnspireerd tech bedrijf.
- Niet ingaan op het bod, gaan kijken bij Facebook en Microsoft, maar het risico lopen geen dergelijk bod meer te krijgen of minder vrijheden te behouden na acquisitie.
Het motief van Yahoo! voor het bod: Imago versterken, jong talent en vooral een jong publiek binnenhalen.
Het motief van Tumblr om erop in te gaan: kapitaal (ze hadden nog slechts enkele maanden “overlevingskapitaal”), schaalbaarheid (zowel qua userbase als interne kosten) en vrijheid behouden.
Conclusie
Hoe meer bronnen ik erop nalees, hoe meer overeenstemming ik bemerk over de conclusie. En die luidt als volgt: het gaat hier om één van de meest risicovolle acquisities de laatste tien jaar. Niet door het bedrag, maar vooral door het contrast tussen de twee bedrijven en de situatie bij Yahoo zelf.
