Wat hebben films als Finding Nemo, Toy Story en Monsters en co gemeen? Mooi design, sterke animatie. Maar het échte succesingrediënt van de animatiestudio, is zonder twijfel storytelling. De vraag die Pixar zichzelf altijd stelt: welke overkoepelende boodschap willen we brengen? Omgaan met verlies van een dierbare, angsten beheersen of dromen najagen ondanks iemands afkomst: Pixar gaat steeds dieper in op de sociaal-emotionele ontwikkeling van de mens. Geen oppervlakkige verhalen, wel sterke storytelling die aanzet tot nadenken. Daarvoor gooit het bedrijf deze elementen in de strijd:
Animatie is een middel om bepaalde concepten te vereenvoudigen, sterk te overdrijven, abstract te maken of net op te helderen. En dat is ook wat goede storytelling moet kunnen. Pixar weet dat, en heeft daarvoor 3 speciale trucjes.
Kwetsbaarheid
De meeste succesvolle films die dateren uit onze kindertijd (Assepoester, Doornroosje, ...) draaien om de liefde. Meisje vindt jongen, en doet er alles aan om bij hem te kunnen zijn. En daar is op zich niets verkeerd mee. Alleen: hebben die karakters niet een pak meer potentieel?
Dus ging Pixar een stap verder. Storytelling hoeft niet gepaard te gaan met klef en romantisch gedoe. Met kinderwensen en schattige, onschuldige figuurtjes evenmin. Daarom speelt het bedrijf in op de kwetsbaarheid van een persoon. Waarmee worstelt het figuur? Welke achtergrond en bagage sleurt het met zich mee? Ja, kwetsbaarheid is ongetwijfeld een sleutelelement voor krachtige storytelling.
Kijk bijvoorbeeld eens naar avonturenfilm The Incredibles. Daar is het personage Syndrome misschien de schurk, maar in de film maak je ook kennis met zijn ware persoonlijkheid. Wat schuilt er achter die gemene façade? Je leert zijn echte drijfveren kennen, en uiteindelijk koester je sympathie voor hem. Een ander voorbeeld is Sid uit Toy Story. Op het eerste zicht een rebels karakter, maar bij nader inzien gewoon een jonge knul die op zoek is naar zichzelf. En dat maakt hem net zo interessant.
Weerspiegeling met het echte leven: herkenbaarheid werkt
Storytelling berust op emoties, alleen bestaat de kunst erin ze slim te gebruiken. En al zeker in animatiefilms. Pixar slaagt er keer op keer in om herkenbaarheid op te wekken doorheen haar verhaallijnen.
Dat is dan ook meteen de reden waarom al de animatiefilms gericht zijn op een breed publiek. Veel mensen denken nog steeds dat films als Monsters en co en The Incredibles gericht zijn op kinderen. Logisch ook: de figuren en cartoons linken we aan onze kindertijd. Maar opvallend is dat Pixar in haar films leert hoe je als kind, tiener én als volwassene kunt omgaan met je gevoelens en bepaalde emoties. Niet met de wijzende vinger of met een vijandige ondertoon, wél door begrip te tonen via de acties van de personages.
Een mooi voorbeeld daarvan is de protagonist van Toy Story: Woody. In de film zie je hoe hij geconfronteerd wordt met een belangrijke uitdaging: het accepteren van verandering. In het echte leven zijn dergelijke innerlijke strijden niet anders. En of het verhaal nu door de ogen van een hoopje monsters, levend speelgoed of een pratend dier wordt verteld: er is herkenbaarheid. En dat hebben we graag.
Eén medium, één setting
Het succes van de verhalen die Pixar aankaart in haar films, hangen sterk af van het medium. Terwijl er rond Assepoester een verhaal bestaat dat, naast een verfilming, nog eens een musical heeft ook, kunnen de Pixar stories enkel succes boeken in 3D animation. Stel je even voor dat Toy Story in een ander medium werd gestoken. Zou de belevenis echt dezelfde zijn? Of wat als Cars nu een live event was. Of Inside Out een toneelstuk. De verhalen zouden geen schijn van kans maken.
Een andere belangrijke factor is de setting. Finding Nemo speelt zich volledig af in de oceaan, wat een bepaalde sfeer opwekt om het verhaal nog sterker naar buiten te brengen.
Geloof jij in de storytelling van Pixar? Deel gerust je mening!
Bron: Fast Company
