Rombit-CEO John Baekelmans (Photo by Karel Duerinckx)
Het Antwerpse Rombit is zo’n beetje het schoolvoorbeeld geworden van een bedrijf dat van de coronacrisis een opportuniteit heeft gemaakt. Het ontwikkelde een wearable die de afstand tussen mensen op de werkvloer meet en een signaal geeft wanneer de social distance niet gerespecteerd wordt. De haven van Antwerpen sprong op de kar, andere bedrijven over de hele wereld volgden. John Baekelmans was toen net begonnen als nieuwe CEO van Rombit. “In plaats van rustig warm te lopen, gaf ik interviews aan CNBC en Al Jazeera”, vertelt hij aan Bloovi. “Waarom wij wel sterker uit deze crisis komen? Omdat we onze roadmap hebben durven omgooien.”
Online onboarden
John Baekelmans tekende begin 2020 zijn contract bij Rombit, om oprichter Jorik Rombouts op te volgen als CEO. “Op dat moment was COVID-19 nog een nieuw en onbekend virus, ver weg in China. Ik ben officieel gestart op 1 april, toen we in volle lockdown zaten. Mijn eerste twee maanden als CEO heb ik mijn team alleen virtueel gezien. Een heel bizarre situatie was dat.”
“Op mijn allereerste werkdag hadden we een online meeting met het engineering team. Dat was bezig om een wearable te ontwikkelen die we in augustus op de markt wilden brengen. Die wearable moest industriële sites veiliger maken, onder andere door de afstand tussen mensen en machines nauwkeurig te meten. Komen arbeiders te dicht bij een machine, dan krijgen ze een signaal. Zo willen we ongevallen vermijden die vandaag regelmatig voorkomen.”
“Die oplossing was niet helemaal nieuw voor mij. Toen ik nog bij imec werkte, was Jorik ze al eens komen voorstellen. (lacht) Hij had een prototype gemaakt met twee brooddozen. De ene doos plakte hij op een vorklift, de andere op een mens. Ik begreep toen al het enorme potentieel van die oplossing... als je ze kon verwerken in een wearable die je rond je pols draagt.”
Van een brooddoos naar een wearable
De wearable is bedoeld om de veiligheid te verhogen. Maar door COVID-19 kwam een ander soort veiligheid op de radar. “Niémand had er bij het ontwikkelen rekening mee gehouden dat het veiligheidsrisico niet alleen van machines zou komen, maar ook van andere mensen. Plots kwam het gevaar niet van vorkliften of kranen, maar van naaste collega’s.”
“Een Rombit-klant vroeg ons of die wearable ook de afstand tussen mensen kon meten. Ik heb die vraag ’s ochtends voorgelegd aan het team. Nog dezelfde dag kwam het antwoord: ‘eigenlijk is dat niet zo moeilijk’. De technologie was al aanwezig. We gebruiken geen bluetooth, maar ultrawide-band (UWB) technologie. Die is bij Rombit tot op centimeters nauwkeurig en heeft een zeer lage foutenmarge. Daardoor kunnen werknemers, zowel indoor als outdoor, gerust zijn dat de armbanden de juiste afstand weergeven. Als je acht uur per dag met iemand samenwerkt, is het belangrijk dat je op die technologie kunt vertrouwen”, zegt Baekelmans.
“De technologie lag klaar, het kwam er vooral op aan om er iets méér mee te doen dan simpelweg de afstand tussen twee mensen te meten. Niet alleen een signaal geven als ze te dicht bij elkaar in de buurt komen, maar ook meteen de contacten op een veilige manier bijhouden. Social distance én contact tracing in één.”
‘Dit kan de haven openhouden’
Amper twee weken na die meeting, vier tot vijf maanden vroeger dan gepland, lanceerde Rombit de wearable. “We waren die oplossing al aan het testen samen met de Port of Antwerp, ze wisten daar dat we een sterk product in handen hadden. Dat was een geluk bij een ongeluk. ‘Dit is de functionaliteit die de haven van Antwerpen open kan houden’, vertelde Jacques Vandermeiren, CEO van de Port of Antwerp, aan de pers. Toen was de trein vertrokken.”
Ik was pas aan boord bij een nieuw bedrijf en mocht al interviews geven aan BBC, CNBC, TF1, Al Jazeera, en ga zo maar door
Het bleek een TGV, want Rombit en de nieuwe CEO werden overspoeld. Door bedrijven die de wearable wilden gebruiken én door de verzamelde wereldpers. “Ik was pas aan boord bij een nieuw bedrijf en ik mocht al interviews geven aan BBC, CNBC, TF1, Al Jazeera,… Ik had amper nog tijd over om het bedrijf en het team beter te leren kennen. Dat was echt een waanzinnige rollercoaster. Het was dubbel: de omstandigheden waren bizar, met een pandemie en de grootste economische crisis in tientallen jaren. Maar van zo’n start droomt natuurlijk elke nieuwe CEO.”
“Alles aan die periode was dubbel. Rondom ons lazen we natuurlijk ook alle onheilsberichten over de economische crisis, over bedrijven waar het water aan de lippen stond. Maar voor Rombit bleek COVID-19 vooral een opportuniteit, hoe vreemd dat ook mag klinken. Onze naamsbekendheid en onze klantenaantallen kregen een enorme boost. Plots kenden ze Rombit in de VS en de UK, en kregen we grote internationale bedrijven over de vloer. In de States doet de overheid weinig tot niets om mensen te beschermen, dus gaan bedrijven zelf op zoek naar innovatieve oplossingen om hun medewerkers veilig te houden én hun onderneming te laten draaien.”
(Don’t) stick to the plan!
De bedrijven die klappen krijgen door COVID-19 zijn véél talrijker dan de bedrijven die sterker uit de crisis komen. Wat is het geheim van Rombit? “Er komt een stevige dosis geluk bij kijken, ik ga daar niet flauw over doen”, reageert Baekelmans. “We stonden al ver met onze wearable. We waren daar al drie jaar mee bezig, de technologie was door en door ontwikkeld. Hadden we die van nul moeten beginnen ontwikkelen, dan zou je mij nu waarschijnlijk niet interviewen. Want dan waren we er nooit zo vroeg bij geweest. Als we niet zo ver gevorderd waren, zouden copycats ons ook makkelijker hebben ingehaald. Nu was onze voorsprong al te groot.”
Er komt een stevige dosis geluk bij kijken, ik ga daar niet flauw over doen. Maar zelfs met die portie geluk blijf ik versteld staan van hoe snel onze ingenieurs het roer hebben omgegooid
“Maar zelfs met die portie geluk blijf ik versteld staan van hoe snel onze ingenieurs het roer hebben omgegooid. ’s Ochtends zagen we een voorzichtige opportuniteit, een halve dag later hadden we beslist om de wearable aan te passen en de productlancering vier-vijf maanden vooruit te schuiven. Snelheid en wendbaarheid maken vandaag het verschil. Zeker in een crisis. Terwijl andere bedrijven zich nog verbaasd stonden af te vragen wat er hen in hemelsnaam overkwam, hadden wij al geschakeld.”
“Nog een andere factor is durf. Je moet je roadmap durven omgooien. Zeker grote bedrijven hebben het daar moeilijk mee. (lacht) Ik heb bij zo’n bedrijven gewerkt, ik heb zelf jarenlang het omgekeerde verteld: ‘Stick to the plan! Don’t touch the roadmap!’ Ik geloof daar nog altijd in, maar soms dwingen de omstandigheden je om van de roadmap af te wijken. Met een tanker is dat niet simpel, met een speedboot gaat dat veel vlotter.”
Van projecten naar producten
“De wearable heeft onze focus als bedrijf verbreed”, gaat de CEO van Rombit verder. “Nieuwe sectoren zijn in beeld gekomen, zoals de wegenbouw. Wegenwerkers moeten in gevaarlijke omstandigheden, elk jaar zijn er helaas wel een paar arbeiders die om het leven komen terwijl ze op de autosnelweg aan het werk zijn. Nu bakenen ze een zone af met kegeltjes of met hekken. Levensgevaarlijk. Wij gebruiken daar geofencing voor. Als arbeiders hun ‘veilige’ zone dreigen te verlaten, krijgen ze meteen een waarschuwing. Ook de logistiek en de bouw zijn zo op onze radar gekomen.”
Het zijn (niet toevallig?) sectoren die de reputatie hebben conservatief te zijn en nog niet overdreven ver te staan in hun digitale transformatie. “COVID-19 heeft net in die sectoren van digitalisering een pure noodzaak gemaakt”, weet Baekelmans. “Bedrijven hadden geen andere keuze dan technologie te omarmen als ze willen overleven. Maar dat wil nog niet zeggen dat ze nu zomaar de rode loper uitrollen voor ons. Ook in crisistijden moeten we voor elke klant door de pilootfase. Eerst één team overtuigen, dan één departement, dan het hele bedrijf. We moeten bewijzen dat onze oplossing de veiligheid verhoogt, dat ze doet wat wij beloven dat ze doet.”
Rombit wil niet alleen bedrijven helpen transformeren, de wearable heeft volgens Baekelmans ook een turbo gezet op de eigen transformatie. “We zijn aan het opschuiven van een projectbedrijf naar een meer productgericht bedrijf. Als projectbedrijf kan je alleen maar groeien als je steeds meer mensen aanwerft. Zo kan je niet zo gemakkelijk schalen en is het ook niet evident om voor een vaste stroom aan inkomsten te zorgen. Want de projectbusiness kan wispelturig zijn. Tegen 2023 moet vijftig procent van onze inkomsten uit eigen producten komen. De wearable is een heel belangrijke stap in die richting, en heeft die pivot in een stroomversnelling gebracht.”
