In de nieuwste aflevering van de BlackBird podcast gaat host Andy Coomans in gesprek met Bert Dierick die als tweede generatie de algemene leiding heeft over de Limburgse verandabouwer Miniflat. In dit openhartig gesprek heeft hij het onder meer over de uitdagingen waarmee heel wat familiebedrijven te maken krijgen wanneer een generatiewissel zich opdringt. “Ik ben vooral blij dat ik het bedrijf van mijn vader gekocht heb en niet gewoon geschonken kreeg.”

“Mijn vader stond destijds aan de wieg van Miniflat”, steekt Bert Dierick van wal. “Ikzelf en mijn drie zussen hebben het nooit anders geweten: papa was altijd aan het werk. Toen onze moeder veel te vroeg overleed, heeft hij beslist om de helft van de naakte eigendom van het bedrijf te schenken aan de vier kinderen. Dat maakte dat ik het bedrijf nadien niet enkel heb overgekocht van mijn vader, maar ook van mijn drie zussen.”

“Papa heeft altijd hard gewerkt en zijn geld geïnvesteerd om Miniflat te laten groeien. Toen hij 65 werd en met pensioen wou, heeft hij daarom ook beslist: ik ga het bedrijf niet schenken, maar verkopen aan een marktconforme prijs. Het was een heel traject om dat allemaal fair geregeld te krijgen.”

Ook al ben je opgegroeid met Miniflat, je hebt het bedrijf dus niet zomaar in handen gekregen?

“Ik ben vooral blij dat ik het bedrijf gekocht heb en dat het niet gewoon geschonken is. Vandaag ben ik fier dat ik mijn hoofd in de schulden heb gestoken om het bedrijf te kunnen overnemen. Als de volgende generatie het bedrijf geschonken krijgt, is het moeilijker achteraf. In dat geval heeft de overnemer dat extra duwtje niet gekregen om het risico van het ondernemerschap écht op te nemen. De extra druk die erbij komt, is dat je het levenswerk van je ouders niet wil kapotmaken.”

Hoe ben je destijds gestart bij Miniflat?

“Mijn vader zei na mijn studies: ‘Ga eerst maar elders aan de slag, zodat je leert wat het is om voor een baas te werken’. Ik was vooral fier dat ik kon kiezen tussen twee jobs die me allebei een mooie bedrijfswagen beloofden. Ik wilde iets commercieels doen. Toen ik dat vertelde aan mijn vader liet hij me weten dat hij pas zijn sales manager had buiten gegooid, en hij me daarom meteen nodig had.”

“Dus begon ik in de verkoop, ondersteunend aan papa. Ik merkte al snel dat ik veel te weinig technische kennis had om een veranda verkocht te krijgen. De oplossing van papa: ‘Stap morgen om 6 uur mee in de camionette en ga mee veranda’s plaatsen’. Ik heb dat twee maanden lang gedaan en het is één van de beste lessen geweest die ik in al die jaren heb meegekregen. De medewerkers testen je natuurlijk ook wel even in het begin als je toekomt op de werf, maar je leert hen meteen op een andere manier kennen. Sommigen van hen zijn vandaag nog steeds aan de slag bij Miniflat.”

Hoe is de transactie verlopen?

“De gesprekken kwamen geleidelijk op gang toen ik klaar was om te springen en mijn vader klaar was om los te laten. Het waren niet altijd de meest fijne gesprekken. Mijn zus zei: ‘tussen leeuwen wordt de fakkel niet overgedragen met een high five’.”

“Om ervoor te zorgen dat we de harde gesprekken konden voeren die moesten gevoerd worden, zonder onze familieband in gevaar te brengen, hebben we er vooral tijd overheen laten gaan. Eerst hebben we geprobeerd om zelf die gesprekken te voeren, maar dat is ons niet gelukt. Nadien hebben we een adviseur onder de arm genomen die eerst individuele gesprekken voerde met ieder van ons en dan bezorgdheden terugkoppelde tussen ons, zodat we dat niet zelf hoefden te doen. Dat heeft veel druk weggenomen uit het traject. Die externe persoon kon ook heel neutraal zeggen: ‘hier heb je ongelijk’.”

In hoeverre ben je vandaag zelf al bezig met jouw exit?

“Ik ben momenteel enkele grote waardes zoals vastgoed uit het ondernemersrisico aan het halen. Dat hadden we al eerder moeten doen. Als we ooit het bedrijf willen verkopen, dan zal dit ook vlotter gaan omdat je dan een waardering kan laten maken die puur over de werkvennootschap gaat.”

“Ik zal altijd willen bezig blijven, maar ik ben het bedrijf wel op een andere manier aan het organiseren. Ik tracht zoveel mogelijk uit de ‘operationele shit of the day’ te blijven. Ik zet sterk in op het ontwikkelen van intrapreneurship bij onze medewerkers. Als mensen voldoening halen uit wat ze doen, nemen mensen dat werk graag bij jou weg.”

De volledige podcastaflevering met Bert Dierick kan je hieronder beluisteren: