Hoe overleef ik een maand zonder iPhone: week 1

Gedurende een maand ruil ik mijn iPhone in voor een Nokia 3310. Ik ben verslingerd aan mijn iPhone 3GS –de 3310 onder de iPhones- maar wil even terug naar de tijd zonder mobiel internet en technologische snufjes. Geen mobiel internet meer, ik mag wel nog maximum een uur per dag op sociale media en bezig zijn met e-mails. Als werkzoekende zijn dit toch wel onmisbare tools, en staat volledig schrappen van sociale media niet op de agenda. Als je denkt ”Oh, zo kan ik het ook,” doe het dan maar en hou me op de hoogte.

Dag 1: Ik verveel me.

Ja, nu al. Het is een vreemd gevoel, het lijkt wel een post-break-up situatie. Ik moet even nadenken: wat deed ik allemaal voor ik mijn tijd grotendeels met een iemand (of iets) spendeerde. Ik las meer boeken of ik ging op zoek naar nieuwe muziek. Ik ben redelijk rusteloos en kijk af en toe of ik geen nieuwe berichten heb. Heel stom eigenlijk want mijn berichtentoon staat zo luid dat ik er telkens van schrik, maar het is een gewoonte.

Dag 2: Ik heb geen enkel telefoonnummer staan in mijn nieuwe gsm.

Ik hou me daarom dus wat bezig met manueel telefoonnummers invoeren. Snake spelen heb ik ook gedaan, maar niet lang. Het spelletje was leuker in mijn herinnering. Toch kwam er plots vuurwerk op mijn scherm. Topscore: 127. Ik heb ook zelf een übercoole ringtone gecomponeerd, dat kunnen jullie niet he?!

Dag 3: Vandaag mag ik op sollicitatiegesprek.

Ik neem mijn iPhone mee voor het geval ik verdwaal. Het zou stom zijn om het gesprek te missen omdat ik te koppig ben die te gebruiken. Ik neem het openbaar vervoer en de exacte locatie is echt moeilijk te vinden. Nood breekt wet, ik heb even gekeken op de digitale kaart hoe ik precies moet wandelen. Jammer maar helaas, toch is een sollicitatiegesprek iets belangrijker voor mijn toekomst dan dit experiment.

Dag 4: Op café met mijn “nieuwe” gsm.

Ik drink meestal muntthee op café –echt waar, vraag het aan mijn vrienden- dus ik ben wel wat spottende opmerkingen gewoon. Zoals altijd besluit ik om mij weinig aan te trekken van wat anderen zeggen. Om te bewijzen dat mijn gsm toch nog ergens goed voor is, sla ik hem eens hard op tafel. Zo maakt hij zijn alomgekende reputatie als De Onbreekbare waar.

Het stoort mij wel een beetje als mensen bezig zijn met hun smartphone. Niet in de zin dat ik jaloers ben, wel in de zin dat het een beetje asociaal over komt. Toegegeven: ik zou wel graag een foto posten op Instagram van deze leuke avond.

Dag 5: Vandaag moet ik bijna anderhalf uur op de trein zitten.

In mijn vorig leven zou ik de tijd verdrijven met muziek luisteren, Twitter en Instagram. Nu moet ik mijn discman meezeulen want een iPod bestond nog niet in de hoogdagen van de Nokia 3310. Gelukkig heb ik veel cd´s en kan ik in de Kringloopwinkel een discman op de kop tikken voor €5. Geen gamma aan artiesten voor onderweg want er is niet zoveel plaats, er moet een keuze gemaakt worden.

Rage Against The Machine en The Clash gaan mee in de handtas. Na al die jaren was ik vergeten hoe goed een discman klonk! We zijn gewoon om naar gecomprimeerde mp3´s te luisteren en dat is echt jammer. Nu ja, zo lang je de gesprekken van de medereigers niet hoort, is het goed zeker?

Dag 6: Vandaag ben ik gaan winkelen

En ´s avonds ben ik naar de Vooruit geweest. In de Vooruit werd overleden columnist Patrick Dewitte herdacht. Het was een mooi evenement en ik had graag een foto genomen als herinnering. Later die avond in het Vooruit café spotte comedian Nigel Williams nog met mijn Nokia. (zucht) Daarna werd Twitter het hoofdonderwerp van het gesprek, zocht hij me op Twitter & begon hij willekeurig mijn tweets te retweeten en te favorieten. Mijn ego was gestreeld.