"Ondernemingen uit de deeleconomie tonen de weg naar een toekomst waarin we meer zeggenschap krijgen over wanneer, waar en hoelang we werken", schrijft Travis Kalanick, CEO van Uber. In dit artikel heeft de topman het over de charmes van de befaamde 'sharing economy', die in 2016 (hopelijk) haar hoogtepunt bereikt.
Travis Kalanick is een bekend topondernemer die gevraagd wordt op tal van events en conferenties. Zijn bedrijf Uber staat bekend als baken in de sharing economy.
Werken in de 'gig'-economie
"Een van mijn eerste baantjes in Los Angeles was studenten voorbereiden op het toegangsexamen tot de universiteit," zegt Kalanick. "Het was mijn eerste ervaring met wat sommigen nu de 'gig-economie' noemen. Maar ik wou gewoon wat extra geld verdienen voor mijn eigen universiteitsstudies. In de Verenigde Staten zijn er 53 miljoen mensen, waarvan 38 procent millennials, die dat soort flexibel freelance werk doen. Ze bezorgen boodschappen aan huis, ontwerpen grafieken of werken als chauffeur. De verschuiving van starre uurroosters naar flexibele bezigheden doet zich voor op een moment dat de lonen stagneren en de jobaangroei slabakt."
En dat zijn volgens Kalanick niet de enige trieste cijfers. "Uit gegevens van het Amerikaanse ministerie van Arbeid blijkt dat het reële gemiddelde inkomen sinds het begin van de eeuw met 7,2 procent gedaald is. En dat het percentage van mensen die deelnemen aan de arbeidsmarkt op het laagste punt in veertig jaar staat. In Europa hebben 23 miljoen mensen helemaal geen job en zit meer dan de helft van hen al meer dan een jaar zonder werk."
Delen: de economische realiteit en flexibiliteit
"Het is die economische realiteit die de mogelijkheden - geboden door ondernemingen als Uber - belangrijk maakt," gaat Kalanick verder. "Voor velen is het een manier om een extra inkomen te verdienen: 60 procent van de mensen die in de Verenigde Staten voor Uber rijden, heeft al een voltijdse betrekking of een parttime job. "En de helft van de chauffeurs presteert minder dan 10 uur per week. Het zijn mensen die tijdelijk geen werk hebben en hun leningen moeten afbetalen, aankomende ondernemers die zeker willen zijn dat ze de huur kunnen opbrengen en ouders die sparen voor een zomervakantie. Voor heel wat gezinnen kan de mogelijkheid om per jaar 10.000 dollar extra te verdienen hun leven veranderen."
Schuift Kalanick Uber naar voren als de oplossing voor de werkloosheid? Mogelijk. Want een grote groep mensen neemt dat soort werk aan omdat ze simpelweg een job nodig hebben. "Frans onderzoek toont aan dat 24 procent van de mensen die voor Uber rijden tevoren werkloos was, en dat 40 procent onder hen meer dan 3 jaar werkloos was geweest," aldus Kalanick.
"Dit soort werk biedt mensen niet alleen meer zekerheid, maar ook meer flexibiliteit. Chauffeurs vertellen ons dat ze ervan houden hun eigen baas te zijn en hun dag zelf in te delen. En op de vraag of ze een vaste dagtaak met wat voordelen en een vast loon zouden verkiezen boven flexibel werk als Uber, antwoordde bijna driekwart dat ze zouden kiezen voor flexibiliteit."
Uberpool
Delen kan volgens de Uber CEO de kosten van levensonderhoud doen dalen. "Auto's zijn een van de duurste dingen die mensen kopen en toch worden ze 96 procent van de tijd niet gebruikt," zegt hij. "In steden als Parijs, New York, Bangalore en Peking maken zoveel mensen van de dienst gebruik dat er een massa dubbel gebruik ontstaat. Er zijn passagiers die op exact dezelfde plaats en tijd wachten op een rit. Met Uberpool, dat in 2016 naar meer steden komt, kunnen ze hetzelfde voertuig nemen."
Volgens Kalanick worden die ritten op lange termijn zoiets als een perpetuum mobile: een chauffeur pikt iemand op, dan iemand anders, dan zet hij een van hen af en pikt een andere op. "Het is betaalbaarder omdat de kostprijs van de rit gedeeld wordt," zegt hij. "Dat maakt het ook voordeliger dan een auto bezitten. Door een alternatief te bieden dat goedkoper is dan het bezit van een wagen, kunnen we het aantal auto's in de stad verminderen."
Iets waar België alvast een voorbeeld aan kan nemen, nietwaar? De CEO is er ook van overtuigd dat we het autobezit kunnen verminderen door het makkelijker te laten aansluiten op openbaar vervoer. "In New York bevond - voor meer dan de helft van de Uber-ritten die buiten Manhattan begonnen of eindigden - het drop-offpunt zich op minder dan een kwart mijl van een metrostation. In Portland begon of eindigde in de voorsteden een op de vier ritten in de buurt van een treinstation."
Om te onthouden
Kalanick sluit af met een blik op zijn verleden. "Tien jaar geleden woonde ik anderhalf jaar bij mijn ouders," zegt hij. "Ik was een zwoegende ondernemer die met moeite de eindjes aan elkaar kon knopen. De mogelijkheden om flexibel werk te vinden, waren toen beperkt. Enkele maanden geleden, toen onze miljoenste chauffeur zijn eerste rit maakte, kwam ik tot het besef dat ondernemingen uit de deeleconomie de weg tonen naar een veelbelovende toekomst, waarin we meer zeggenschap krijgen over wanneer, waar en hoelang we werken. Het is een verschuiving die mensen de kans biedt op meer flexibiliteit, vrijheid en controle over hun leven, hun jobs en hun inkomen.Bron: Trends
