Adil de Arabier. Marokkaan van afkomst, Belg in hart en nieren. Ongeëvenaard, met Black-collega en mederegisseur Bilall Fallah aan zijn zijde. Een fantastisch gesprek dat gaat over film, Hollywood, de Marokkanen-kaart, Black en zoveel meer. Een ding is zeker: Adil El Arbi mag misschien geluk hebben gehad, hij is een selfmade man die met zijn goedlachsheid zijn eigen branding heeft neergezet
Media voedde de kinderdroom
Laten we eens teruggaan naar de jonge Adil. En welke omgeving en elementen zijn persoonlijkheid hebben gevormd tot hoe die nu is. "Voor mij zijn dat meerdere dingen," zegt El Arbi.
"Toen ik klein was, keek ik heel vaak naar films. Ik was enig kind dus mijn beste maat was mijn tv. Ja, altijd naar televisie kijken, dat heeft mij altijd heel hard beïnvloed. Op mijn achtste wist ik al dat dat ongeveer was wat ik wou doen. Iets met cinema, het maken van films of verhalen vertellen. Ik zou zeggen dat doorheen mijn jeugd, film altijd die ene constante was."
Toch geen fucking wiskunde?
Op de middelbare schoolbanken was er amper sprake van 'iets met de filmindustrie', maar was Latijn-Wiskunde-Wetenschappen. "De moeilijkste richting die je kon hebben omtrent wiskunde," vult El Arbi aan. "Met wat bijlessen is het toch nog gelukt. Toch wist ik al heel lang dat ik filmmaker wilde worden. En als dat niet zou lukken, ging dat iets anders zijn, maar niets met fucking wiskunde."
Regisseren en verhalen vertellen
Adil El Arbi wist bijna meteen dat hij specifiek regisseur ging worden. "Acteren vond ik wel tof en interessant, maar ik zag mezelf echt wel als filmmaker die bepaalde verhalen zou vertellen," geeft hij aan. "Als ik toch acteur was geworden, zou dat gewoon zo zijn geweest om sneller films te kunnen maken. Al ben ik blij dat ik ben begonnen met regie, want acteren is fucking moeilijk.
Bron: fokuszonnigedagen.be
Zeker als dat niet in jouw bloed zit. Een film regisseren kan je eigenlijk nog wel aanleren, omdat het echt om teamwork gaat. Het is kunst, maar aan de andere kant is er ergens ook een gehalte technische exacte wetenschap die je ook kan leren als vakmanschap, snap je?"
Successen en doorbraak: over Black en Hollywood
Vandaag liep El Arbi al met enkele films in de kijker, waaronder de laatste Black, waarvoor de regisseur samenwerkte met filmregisseur Bilall Fallah. De twee mannen zaten nog achter de schoolbanken toen ze aan het project begonnen.
En toegegeven: het resultaat mag er zijn. De Morgen had het over een "bom van een film, maar ook bikkelhard." Of El Arbi nu serieuzer wordt genomen dan pakweg een jaar geleden? "Dat weet ik eigenlijk niet," antwoordt hij twijfelachtig. "In het begin misschien namen ze ons totaal niet serieus. Ze dachten what the fuck, wie zijn die gasten? Maar als je laat zien dat je het kan - of in elk geval dat je capabel bent om een coherent verhaal te vertellen - dan denkt de buitenwereld snel 'alright, dat komt goed'.
België versus Amerika
Black doet het goed, maar denk niet te snel dat de makers erachter er rijk van worden. "Het bedrag dat we kunnen krijgen voor de film, daar komen we een maand mee toe," vertelt El Arbi. "Toch blijft het eerder beperkt, de Belgische filmindustrie is niet vergelijkbaar met die van Amerika: de afzetmarkt is veel kleiner. Daar kan je meteen 30 miljoen mensen aantrekken voor een film die je hebt gemaakt. Uiteindelijk zijn er hier zelfs nog maar 6 miljoen Vlamingen alleen al."
Van kindsbeen af droomde El Arbi er dan ook altijd al van om de Amerikaanse filmscene, meerbepaald Hollywood, te veroveren. "Ik keek zelfs nooit naar Vlaamse of Belgische films. Die industrie was voor mij onbestaand."
“Black was ons vliegtuigticket naar Hollywood"
Foto: Adil en Bilall (Bron: Quindo)
Zo ook hoopt de regisseur zo snel mogelijk naar Hollywood te kunnen gaan om daar een film te draaien. En die droom lijkt stilaan werkelijkheid te worden. El Arbi en Black-kompaan Bilall Fallah gaan een misdaadthriller maken voor de Amerikaanse maatschappij Fox. "Black was een beetje ons vliegtuigticket naar daar," klinkt het bij El Arbi. "De film draagt momenteel de titel 'The Big Fix. Toen we het scenario bekeken, waren we meteen overtuigd. Fuck ja, het is echt cool."
Alles of niets
Het feit of een film al dan niet Hollywood-materiaal is, ligt volgens El Arbi volledig in handen van de studio waarmee je samenwerkt. "De studio bepaalt alles," zegt hij daarover. "Zodra je kunt samenwerken met een studio uit Hollywood, heb je een Hollywood-film. Kijk maar naar Roskam (Michaël R. Roskam, filmregisseur van onder andere Rundskop, n.v.d.r.), zijn film 'The Drop' was een klein project met een klein budget. Alleen zit er er wel een studio uit Hollywood achter, dus voilà: een Hollywood-film.
“Mijn droom van Hollywood is misschien dichterbij dan ooit, maar dat geldt ook voor het mogelijke einde van die droom"
"Maar let op: in Hollywood was een van de eerste dingen die onze manager ons vertelde - nadat we het contract in handen hadden - dit: 'alles is mogelijk in Hollywood, maar onthoud één ding: één commerciële flop en het is voor altijd voorbij. Dat doet me wel nadenken. Mijn droom van Hollywood is misschien dichterbij dan ooit, maar dat geldt ook voor het mogelijke einde van die droom."
Het geluk van een Marokkaan te zijn
Waar veel ondernemers en self-made mensen niet geloven in geluk, is dat volgens Adil El Arbi een permanent gegeven. "Geluk is er altijd," luidt zijn mening. "Om te beginnen hebben we (Bilall Fallah en hijzelf) geluk dat we Marokkanen zijn. Stel dat wij Jan of Peter heetten. Wat maakt ons dan specialer dan de rest? Geen zak, zou ik zeggen. We zijn een van de zovelen - dertien in een dozijn. Maar Marokkaans zijn, dat maakt ons speciaal. Zelf zien we geen filmmakers van Marokkaanse origine, die verhalen worden ook niet verteld. Maar wij gaan hen een kans geven om die verhalen naar buiten te krijgen."
“In Hollywood zijn ze pragmatisch, en maakt het niet uit welk ras je hebt"
Meteen rijst de vraag of de Marokkaanse afkomst zo van belang is in de Hollywoodse oorden. "Dat maakt allemaal geen zak uit," sneert El Arbi. "In Hollywood zijn ze pragmatisch. Het maakt niet uit welk ras je hebt. Zolang je maar geld in het laatje brengt. Dat was anders in België: die positieve discriminatie is een geluk dat we gretig hebben benut. Onze sector liet dat ook toe, want in alle andere branches ben je meteen fucked als je van Marokkaanse origine bent."
"Ondanks alle fucked up dingen komt het allemaal wel goed"
Als je Adil El Arbi enthousiast hoort praten over zijn leven en ervaringen, merk je meteen dat de 27-jarige een flinke dosis goesting heeft om er voor te gaan. "Ik heb inderdaad een overtuiging dat het in het leven allemaal wel goed komt," vult hij aan. "Die zal ik behouden tot ik sterf. Ondanks alle fucked up dingen - ook die terreurshit - oorlogen, kapitalistische motherfuckers in Wall Street die ons naar de volgende crisis brengen, ... alles komt goed, çava.
“Ja, ik geloof in de fundamentele goedheid van de mens"
"Ook over de toekomst ben ik optimistisch. Ik weet gewoon dat er genoeg mensen zijn met goede intenties die de overhand hebben. Ik geloof niet dat de mens van nature zijn medemens wil kapotmaken. Dus ja, ik geloof in fundamentele goedheid. Je kijkt elke dag naar het nieuws en je denkt echt dat de wereld naar de kloten is - het is fucked - we zullen allemaal naar de derde Wereldoorlog gaan, er gaat een grote Apocalyps zijn ... Wel, ik geloof daar niet in. Ik denk: het komt allemaal goed."
Dit artikel is gebaseerd op de podcast van Kapitein Kobe
