Zijn zoon boekt succes en ambitieuze toekomstplannen in Silicon Valley, en zelf heeft hij als doorgewinterde ondernemer al heel wat bereikt: maak kennis met Patrick Kestens, CEO van Corda Incubator en verantwoordelijk voor International Bridging binnen de Limburgse investeringsmaatschappij LRM. Daarbij helpt hij ondernemers en starters de sprong over de grote plas te maken naar de VS.
Van steenkoolmijnen naar facilitator in de ondernemerswereld
“Eigenlijk wilde ik van kindsbeen af al onafhankelijk zijn”, start Kestens zijn verhaal. “Op mijn zeventien stopte ik met studeren, tot grote frustratie van mijn ouders. Ik heb me meteen aangemeld bij de Kempische Steenkoolmijnen, en geloof me: dat was hard werken. Al na een week kwam ik jankend thuis met de gedachte ‘Kestens, waar ben je in godsnaam mee bezig, zou je niet beter terug naar school gaan?’. Mijn moeder en vader wilden geen nieuwe studies financieren, ik moest het zelf zien op te lossen. Toen heb ik tegen hen gezegd: ‘ooit heb ik mijn eigen bedrijf’, wat toen natuurlijk ongeloof teweegbracht.”
Maar Kestens was niet zinnens om bij de pakken neer te zitten, en besloot ondanks de toenmalige ongunstige omgevingsfactoren zijn eigen carrièrepad aan te leggen. “Na jaren avondonderwijs heb ik via het LUC, de toenmalige universiteit van Hasselt, een ingangsexamen afgelegd voor ‘algemeen ondernemersbeleid’”, gaat hij verder. “Dat was een soort mini MBA rond bedrijfsvoering van negen maanden die normaliter enkel werd gegeven aan mensen met een academische achtergrond, zoals notarissen en advocaten. Pas op, ik was nét geslaagd, maar heb die opleiding wel afgemaakt.”
"De rol van facilitator voor start-ups en ondernemers is helemaal weggelegd voor mij"
Van daaruit trok Kestens naar een bedrijf in de verlichtingsindustrie, waar hij de reorganisatie van de logistieke afdeling voor zijn rekening nam. “Ik groeide door tot bij de directie, maar desondanks heb ik mijn ontslag ingediend”, vertelt Kestens, “want dat was mijn ding niet meer. Ik voelde dat ik er het plafond van mijn potentieel had bereikt: het was tijd voor iets nieuws. Dankzij eerder gemaakte connecties kwam ik in contact met aluminiumreus Alcoa, waar ik mee een Europees verdeelcentrum voor de vliegtuigindustrie heb opgezet. Na een jaar hadden we 100 mensen in dienst, een speciaal gevoel. We hebben dan 9/11 meegemaakt en weer moeten opbouwen, Op een gegeven moment werd mij gevraagd om op Europees niveau te werken, maar ik voelde dat ik opnieuw iets anders wou. Na mijn ontslag ben ik dan mee ingestapt in een kunststofbedrijf, om na 8 jaar aan het LRM-Corda verhaal te beginnen. En vandaag vervul ik een faciliterende rol voor start-ups en jonge ondernemers, en die functie is helemaal voor mij weggelegd.”
“Eigenlijk hebben we nood aan meer rolmodellen”
Kestens legt uit hoe hij voor zichzelf de lat telkens heeft hoger gelegd, en dat hij die ervaring en motivatie ook met andere ondernemers wil delen. “Ja, eigenlijk moet je het zo zien,” zegt de CEO, “ik heb een jutten zak vol stommiteiten die ik heb gedaan en die ik nu wil delen met start-ups die volop aan de weg timmeren. Ik ga hen leren vissen in de vijver, maar de buit moeten ze zelf te pakken zien te krijgen.”
Volgens Kestens is het voor jonge ondernemingen nog steeds koortsachtig zoeken naar een voorbeeld en relevant advies. “Eigenlijk hebben we nood aan meer rolmodellen die een representatief beeld geven van ondernemerschap anno vandaag”, stelt hij. “Oké, die kerktorenmentaliteit moeten we zo snel mogelijk kwijt, maar we doen het niet veel slechter dan de rest van de wereld, hoor. Alleen ontbreekt veel ondernemers de ambitie om uit te groeien tot een wereldbedrijf. Ons grootste probleem is dat we te klein denken en genoegen durven te nemen met het status quo. Door ons land nadrukkelijk af te schermen van innovatie en groeipotentieel, creëren we ons eigen ijzeren gordijn. We omarmen geen vernieuwing, want we durven niet eens, waardoor we worden weggelachen. En dat is jammer, want 65% van de huidige jobs is er binnen 10 jaar niet meer. Om de taxichauffeur als eenvoudig voorbeeld te nemen: weldra verrassen zelfrijdende auto’s het straatbeeld. Dus alsjeblieft, laten we die innovatie mee in de hand werken.”
"Ik steek liever tijd in een slecht project met een goed team, dan is een goed project met een slecht team"
De Limburger gelooft dus dat België geen gebrek heeft aan talent, maar eerder aan de juiste houding. “Kijk”, vertelt hij, “ik voer een gesprek met alle starters die hier binnenkomen op de Corda INCubator. Het project waarmee ik te maken krijg, telt voor 20%, maar 80% zit in de mentaliteit van de personen die voor mij zitten. Ik steek liever tijd in een slecht project met een goed team, dan is een goed project met een slecht team.
Wat Kestens dan precies ziet als een sterk team? “Voor mij zijn dat jonge ondernemers die een tikkeltje eigenwijs zijn en passie hebben, maar hun ongelijk en fouten kunnen toegeven”, antwoordt hij. “Hij moet coachable zijn. Iedere ondernemer moet een paar spiegels worden voorgehouden. En als hij daar niet van wil of kan leren, dan zal hij er nooit geraken.”
Een stukje Limburg in Silicon Valley en vice versa
Kestens’ zoon Davy Kestens, die vandaag customer service naar nieuwe hoogten brengt, runt Sparkcentral vanuit Silicon Valley. Andere mediakanalen omschrijven hem als ‘de nieuwe Vlaamse Zuckerberg’ en ‘one of the lucky few’. “Ik wil me distantiëren van Davy’s succes”, wuift Kestens weg.
"Het grootste compliment dat je in San Francisco kunt krijgen, is dat je een fantastisch team hebt gebouwd"
“Alles wat hij tot hiertoe heeft gerealiseerd, heeft hij aan zichzelf te danken. Ik heb hem wel bij de start gezegd: ‘jongen, ga je droom volgen, want je hebt maar drie dingen te verliezen: je gsm, je laptop en je eer. En dat laatste is uiteraard het belangrijkste. Don’t screw it, just do it. Die mindset hebben we ook echt nodig, geloof ik. In The Valley zijn ondernemers en intrapreneurs trots op datgene wat ze kunnen verwezenlijken. Ze zijn ook niet bang om zich te laten omringen door mensen die beter zijn in hun vak dan jij. Ja, Davy was geen top programmeur, maar hij heeft de hulp ingeschakeld van programmeurs die beter waren dan hem. In The Valley is dit het mooiste compliment dat je kunt krijgen: “you have built a great team.”
"Iedere ondernemer, dus ook Davy, wordt gevormd door een aaneenschakeling van successen en tegenslagen"
En ieder van hen leeft er om te werken, terwijl je bij ons naar alle waarschijnlijkheid eerder het omgekeerde ervaart. Maar ik wil het glamoureuze van het Amerikaans bedrijfsleven niet benadrukken, hé. Want iedere ondernemer, ja ook Davy, wordt gevormd door een aaneenschakeling van successen en tegenslagen. Het kan er soms fucking hard aan toegaan, en dan valt dat doek van glitter and glamour meteen naar beneden. Succes is relatief. Maar mensen zoals Davy kunnen later terugblikken op een voldaan leven, en dat is wat telt. Materiële luxe kan comfort bieden, tot het een gewoonte wordt. Kunnen doen wat je graag doet brengt je pas een duurzame voldoening.”
Kestens gelooft ook dat een dergelijke houding en soortgelijke successen zijn weggelegd voor de Belgische ondernemer. “Want pas op, we hoeven niet per se ons te spiegelen aan de San Franciscaanse ondernemerszin”, nuanceert hij. “Ik zou eerder zeggen dat we te weinig Hollander zijn, die dragen hun troeven met trots. We moeten dan ook de ambitie hebben om een plaats te zijn waar sterke jonge innovatieve ondernemers graag willen blijven wonen en werken. Meer nog, we moeten een plek zijn waar getalenteerde en ambitieuze mensen uit de rest van de wereld naartoe willen komen. Onze toekomst staat of valt met de aanwezigheid van zelfstandige en ondernemende, trotse jongeren.”
Trots is ook iets wat Patrick Kestens uitstraalt, zeker wanneer hij mij een rondleiding geeft door de Corda Campus. Voor mij als 'buitenstaander' voelt het zelfs aan alsof we een Limburgs equivalent van een bedrijf uit The Valley bouwen. “Zeg nooit dat ik de Silicon Valley spirit heb geïntegreerd”, schudt hij het hoofd, “ik heb me erdoor laten inspireren. En ik durf gerust zeggen dat we goed op weg zijn om te slagen. Maar we zijn er nog niet. Net zoals over de grote plas kan je hier beneden in het restaurant tegen eender wie beginnen praten. Ze zullen je niet scheef bekijken. Overal in Amerika is dat ook zo: you never eat alone.
Kestens hoopt dat hij hiermee een aanzet geeft om innovatieve ondernemers te laten opstaan die steun bieden aan de start-ups van vandaag. “En vooral,” vult Kestens aan, “om van de huidige generatie studenten en jonge bedrijven de ondernemers van morgen maken. Succes is not final, failure is not fatal, it is the courage to continue that counts!”
