Ze is nog altijd de enige Belgische vrouw met twee olympi­sche medailles. Tel daar twee wereld- en zeven Europese titels bij op, en je kan bijna niet anders besluiten dan dat de titel ‘topsporter’ uitgevonden werd voor Gella Vandecaveye. Maar haar grootste uitdaging wachtte niet op de tatami. Want wat na de sportcarrière, die eindigde toen ze ‘amper’ 31 was? Ondernemen bleek het antwoord. “En dat betekent: trial and error, je plan trekken en jezelf heruitvinden. Maar ik zou niets anders meer willen doen.”

“Het gevreesde zwarte gat na de sportcarrière heb ik nooit gekend, omdat ik vroeg genoeg en proactief ben beginnen uitkijken naar andere opportuniteiten”, steekt de voormalige topjudoka van wal. “Ik ben er nooit van uitgegaan dat de berg naar Mozes zou komen, dus ben ik er zelf op afgestapt. In dat opzicht ben ik een echte West-Vlaming: botten aan en het veld in”, lacht Vandecaveye.
Intussen is ze al zestien jaar, samen met haar voormalige coach én onafscheidelijke compagnon de route Eddy Vynckier, de drijvende kracht achter PR & Sport Consulting. Dit bureau is gespecialiseerd in PR, eventorganisatie en keynotes van Gella.

De kick van de ippon

“Afwachten en zien wat er na mijn sportcarrière op mijn pad zou komen, was geen optie: ten eerste omdat dit veel te laat zou zijn geweest, en ten tweede omdat ik de verkeerde sport had gekozen om rijk van te worden”, vertelt Gella Vandecaveye. “Gelukkig heeft initiatief nemen altijd in mij gezeten. Dus van zodra ik begon te voelen dat het fysiek en mentaal op was, ben ik mij samen met Eddy meer en meer gaan focussen op dingen die in mij zaten: events organiseren, mensen connecteren, bruggen bouwen,... Ik ben op dat vlak een beetje de vleesgeworden LinkedIn (lacht).”

De kick van een opdracht binnenhalen na een pitch, is dezelfde als toen ik destijds een ippon maakte. Zij het dat de eerste vooral mentaal is, en de tweede fysiek

“Daaruit is dan PR & Sport Consulting ontstaan, waarbij ik het geluk had dat mijn sportsponsors meteen mijn eerste klanten geworden zijn. Bovendien kwam ik uit een zelfstandig nest, dus ondernemen was me sowieso niet vreemd. Laat staan dat het me zou afschrikken: de onzekerheid van te moeten surfen op de golf van vraag en aanbod is iets dat ik er graag bijneem. En de kick van een opdracht binnenhalen na een pitch, is dezelfde als toen ik destijds een ippon maakte. Zij het dat de eerste vooral mentaal is, en de tweede fysiek.”

Gella Vandecaveye met haar eeuwige metgezel Eddy Vynckier

Eerst zaaien, dan oogsten

Als topjudoka leefde Vandecaveye een heel gestructureerd leven van trainen, diëten en wedstrijden spelen. Was en is het dan niet moeilijk te wennen aan de absolute vrijheid van het zelfstandig bestaan? “Ik leid vandaag ook een heel gestructureerd leven hoor”, klinkt het ietwat verrassend. “Ik bouw alles op rond job, mijn meetings en afspraken, die mijn trainingen van vroeger zijn. Daarrond plan ik al de rest: mails opvolgen, keynotes voorbereiden, boekhouding doen en – ook heel belangrijk – zorgen voor mijn inwonende mama die intussen 80 is. Mijn leven is dus nog altijd heel goed georganiseerd. Let wel, ik ben ook erg punctueel en plichtbewust – was ik een chaoot, dan zou het al lang misgelopen zijn.”

Mijn onafhankelijkheid is mijn hoogste goed, maar dat zijn dus de twee grote uitdagingen voor de zelfstandige: omgaan met die vrijheid én met de onzekerheid van wat er komt

“Mijn onafhankelijkheid is mijn hoogste goed, maar dat zijn dus de twee grote uitdagingen voor de zelfstandige: omgaan met die vrijheid én met de onzekerheid van wat er komt. Nu, ik heb over dat laatste wel de uitgesproken visie dat inspanningen altijd worden beloond. Dat betekent dus wel dat je eerst moet zaaien vooraleer je kan oogsten. En het betekent eveneens dat het wel eens zal stormen, of dat er een droge periode zal komen, of dat je zal moeten snoeien waar het pijn doet. Maar als je blijft werken, zullen de resultaten volgen. Daar ben ik absoluut van overtuigd. Hoewel ik ook de nodige rust inbouw: wanneer ik voel dat ik op mijn tandvlees zit, stop ik en neem ik me-time.”

Geen politieke carrière

“Ik zou uiteraard voor meer financiële zekerheid kunnen gaan: bij elke verkiezingen komen politieke partijen aan m'n mouw trekken om mij verkiesbare plaatsen aan te bieden. Maar mijn vrijheid én onafhankelijkheid zijn me daar te dierbaar voor”, aldus Vandecaveye. “Waarmee ik trouwens niet wil zeggen dat politiek geen eerbare keuze zou zijn: mijn collega ex-judoka Ulla Werbrouck heeft wél voor de politiek gekozen en heeft dat heel goed gedaan. Je moet het ook maar kunnen, al die bagger over je heen krijgen. Nee, dan liever wat ik nu doe. En wil blijven doen. Als mensen mij met Nieuwjaar vragen wat ze mij mogen wensen, antwoord ik altijd: “Dat alles mag blijven zoals het nu is.” Maar zeg nooit ‘nooit’ natuurlijk.”

Tien jaar geleden koos ze voor een sabbatical en reisde Vandecavey de wereld rond. Een periode waarin ze onder meer de dalai lama en president Poetin ontmoette. Maar in de eerste plaats ging ze op zoek naar Vlaamse ondernemers in het buitenland. “Het was een ontdekkings- én een studiereis die ik zo opnieuw zou doen”, zegt ze daarover. “Alleen heeft mijn mama het verboden om dat opnieuw te doen zolang ze nog leeft - aan die afspraak zal ik me houden.”

“Ik wilde vooral te weten komen wie die Vlaamse ondernemers waren, wat ze deden en wat hen dreef – een beetje zoals Jambers destijds (lacht). Waarom beslist iemand om met hebben en houden naar het buitenland te trekken? Dat boeide mij mateloos. Ik heb daar ook een boek over geschreven, 'Gella Goes Global: Azië' - waarin alle Vlamingen die mij inspireerden op die reis een plaatsje hebben gekregen.”

Altijd willen excelleren

In haar keynotes heeft Vandecaveye het onder meer over de raakvlakken tussen topsport en ondernemen. Of ze daar iets kan over vertellen, zonder al te veel weg te geven uiteraard. “Je moet je laten omringen door een sterk team, door specialisten, door mensen die je blindelings kunt vertrouwen. In mijn geval is dat in de eerste plaats Eddy” antwoordt ze. “Verder moet je een visie en een plan hebben over de dingen die je wil bereiken en de nodige motivatie om die te bereiken. In het Italiaans spreken ze van grinta, in het Duits van Die Begeisterung. In dat opzicht is judo de perfecte metafoor voor ondernemen: je leert vallen en opstaan, je oefent in veerkracht,… ”

“Het is dus zeker geen toeval dat ex-judoka Heidi Rakels nu hoge ogen gooit in het bedrijfsleven. Of kijk naar wat Christophe Impens, gewezen toploper, bij Golazo heeft gerealiseerd. Of ex-basketter Thomas Van Den Spiegel, die vandaag CEO van Flanders Classics is. Allemaal willen ze na hun sportcarrière meteen in iets anders excelleren: dat is eigen aan topsporters, dat zit er gewoon in.”

(Photos by Ekkow Photography)