Iedere Belg die een coronaprik heeft gehad, en dat zijn er intussen al heel wat, kan getuigen dat onze vaccinatiecentra geoliede machines zijn. Razendsnel wegens hyperefficiënt. De technologie van Beeple plant achter de schermen dat hele leger van dokters, verpleegkundigen en andere vrijwilligers in. De Antwerpse start-up blaast dit jaar vijf kaarsjes uit, heeft een team van zo’n 30 mensen en verkoopt zijn planningstool tot in Hongkong. “Ik voel nog altijd de onrust die eigen is aan ondernemen”, zegt Beeple-oprichter Karel Rabaut. “Meer, sneller, beter: die drive is na vijf jaar nog steeds springleven. Maar een goeie ondernemer is een dromer én een realist. Want je moet niet alleen dromen, je moet ook gewoon doén.”
Volgens het principe van Tinder
De helft van de vaccinatiecentra in Vlaanderen gebruikt de planningstool van Beeple. En ook al draaien ze grotendeels op vrijwilligers, ze zijn volgens Karel Rabaut representatief voor de manier waarop de arbeidsmarkt vandaag georganiseerd is. “Neem nu de retailsector, met zijn gigantische warehouses voor de e-commerce. Die kent dezelfde schommelingen als een vaccinatiecentrum. Alleen zijn het daar niet de geleverde spuiten maar de vraag van de consumenten die het ritme aangeven. Consumenten zijn wispelturig en ze zijn het gewend om vandaag iets te bestellen en het morgen geleverd te krijgen. Maar ‘on demand’ beperkt zich niet tot de retail. We zien het zelfs principe doorbreken in de zorg, waar we met Beeple bijvoorbeeld planningen voor ambulanciers helpen maken. Overal hebben organisaties nood aan personeel dat ze tijdelijk en flexibel kunnen inzetten.”
“Dat mes snijdt aan twee kanten”, stelt Rabaut. “Aan de andere kant, die van de medewerkers, zien we dat mensen meer en meer nood hebben aan ownership. Onze tool werkt volgens het principe van Tinder. Je geeft zelf aan in welke sectoren je wel en niet wil werken, op welke dagen je wel en niet wil werken, op welke uren je wel en niet wil werken. Je zit met andere woorden zelf achter het stuur. Hoe gaat dat nu? Je krijgt tien keer telefoon van een interimkantoor voor een job bij een bedrijf ergens op een godvergeten industrieterrein in de middle of nowhere, terwijl je alleen interesse hebt in jobs waar je geen auto voor nodig hebt. Wij tonen alleen opdrachten die aan jouw criteria voldoen. Je swipet ze zelf naar links of naar rechts.”
“Toen we vijf jaar geleden met Beeple begonnen, waren de tools en de technologie op de markt totaal niet aangepast aan die nieuwe ‘on demand’ realiteit”, vervolgt de founder zijn verhaal. “Zowel aan de vraagzijde als aan de aanbodzijde waren er veel te weinig mogelijkheden om snel en flexibel op schommelingen in te spelen. Daarom hebben we zelf van nul een eigen planningstool gebouwd. Vijf jaar later laten bedrijven nog altijd heel wat potentieel onbenut. Ik had eerlijk gezegd nooit verwacht dat Excel in 2021 nog altijd onze grootste concurrent zou zijn.”
Tot in Hongkong
Beeple groeide op vijf jaar tijd uit tot een mature start-up met een dertigtal medewerkers en internationale klanten tot in Hongkong. “Je eigen app openen en daar plots die Chinese letters zien staan, dat geeft wel even een kick”, zegt Rabaut. “Ik durf groot dromen maar de realiteit overtreft op heel wat vlakken mijn verwachtingen. Ik ben trots op waar Beeple vandaag staat, maar ik wil altijd nog een stap verder gaan. Die permanente onrust is eigen aan het ondernemen. Meer, groter, beter: die drive is na vijf jaar nog altijd enorm sterk aanwezig.”
Ik durf groot dromen maar de realiteit overtreft op heel wat vlakken mijn verwachtingen. Ik ben trots op waar Beeple vandaag staat, maar ik wil altijd nog een stap verder gaan
Heeft Rabaut tips voor beginnende ondernemers? “Omring je met experts. We hebben heel vroeg een adviesraad geïnstalleerd, daar heb ik al heel veel aan gehad. We luisteren ook heel goed naar onze klanten. Zij betalen onze rekeningen, dus het is heel belangrijk om zo goed mogelijk te weten wat ze nodig hebben en om daarop in te spelen. Ik heb ook geleerd dat ondernemen trial and error is. Je probeert vanalles uit, soms lukt dat, soms mislukt dat. Als het niet lukt, moet je snel durven ingrijpen. If you fail, fail fast and keep trying. En volg altijd je eigen weg. Kijk naar wat andere start-ups doen, maar probeer ze niet te kopiëren.”
Dominosteentjes
Zo ging het eerste buitenlandse kantoor van Beeple relatief snel terug dicht. Karel Rabaut legt uit waar het ‘fout’ ging. “We wilden de Nederlandse markt veroveren. We zagen dat andere start-ups dan een lokaal kantoor openen, dus volgden we hun voorbeeld. Maar voor ons werkte het niet. Ik dacht dat ik als founder vaak in Rotterdam moest zijn om daar ook de Beeple-cultuur te installeren. Maar we waren nog een jonge start-up en ik was als oprichter eigenlijk ook nog in Antwerpen nodig, waar onze cultuur zich eveneens nog volop aan het vormen was.”
“Een serieus dilemma, maar we merkten al snel dat we buitenlandse markten perfect vanuit België konden betreden. We zijn nog nooit in Malta geweest, maar Red Cross Malta gebruikt er wel onze tool om de shiften van alle strandredders te plannen. Zo werkt het vaak: een klant is tevreden over de samenwerking en raadt onze tool aan andere landen aan. Zo beginnen die dominosteentjes één voor één te vallen.”
“Voor een B2B-bedrijf is nabijheid minder belangrijk dan voor B2C-bedrijven, denk ik. Zeker bij grote bedrijven. Een kmo werkt nog graag met een bedrijf ‘van bij ons’, maar voor een groot internationaal bedrijf maakt dat niet uit. Daar vinden ze het perfect normaal dat wij niet over en weer vliegen voor een meeting maar alles gewoon remote doen.”
“We hebben vandaag een zeer internationaal team. Dat is trouwens groter dan die 30 medewerkers, want we werken in buitenlandse markten ook samen met heel wat partners. We hebben een bijzonder hybride model. Ons team werkt volledig remote, ook voor de coronacrisis al. Zelfs onze teambuildings gebeuren volledig remote. Dat zit ondertussen in onze cultuur en in ons DNA.”
One big family
Samen met Beeple evolueerde ook de rol van Rabaut als founder en CEO enorm de voorbije vijf jaar. “Ik heb me van meet af aan gefocust op sales, mijn co-founder Nathan is het technologische brein. In het begin verkoop je als start-up geen product. Je verkoopt eigenlijk vertrouwen in je founding team. We konden nog geen werkend product showen, dus onze eerste klanten zijn in zee gegaan met ons puur op basis van vertrouwen dat we konden waarmaken wat we beloofden. Vandaag stappen we naar potentiële klanten met referenties, use cases, RFI’s, RFQ’s, RFP’s. Dat is een totaal andere manier van verkopen, waar onze salesmensen veel beter in zijn dan ik.”
“Mijn eigen verhaal is een beetje het verhaal van élke founder van een start-up. De eerste drie jaar is een start-up één grote existentiële zoektocht. Dat geldt eigenlijk ook voor mijn eigen rol. Ik ben geen pur sang ondernemer meer, ik ben vandaag in een soort van managementrol vooral verantwoordelijk voor het succes van ons team. Ik heb een ondersteunende, faciliterende rol. Ik moet iedereen betrokken houden bij de spirit van het bedrijf. Elke corporate claimt dat hij one big family is, maar dat is natuurlijk totale onzin. (lacht) Mijn grootste uitdaging is ervoor te zorgen dat Beeple wél een familie blijft. Die persoonlijke evolutie is nog altijd bezig, het is nog elke dag een evenwichtsoefening. Geen enkele founder geeft graag toe dat hij meer manager dan ondernemer is geworden.”
Jezelf én je team in vraag stellen
“Deze zomer gaan we een interessant experiment opzetten. Mijn co-founder Nathan is op dit moment veel onmisbaarder dan ik bij Beeple. Ons technische team leunt nog heel erg op zijn expertise en zijn talent. Daarom gaat Nathan een hele zomer lang géén business-kritische taken uitvoeren. Het is echt de bedoeling dat ook hij stilaan naar een andere, minder operationele groeit. Om die switch te maken, willen we absoluut dat ons technisch team eens 100% zelfstandigheid ervaart.”
“Misschien wordt dat experiment een succes, misschien knallen we keihard tegen de muur. Maar het is iets dat we echt moeten doen. Trial and error. Zo wapen je een start-up voor de toekomst. Eigenlijk ben je als founder voortdurend het dak aan het repareren terwijl de zon nog schijnt.”
Je moet jezelf goed kennen als ondernemer. Ik ben een dromer, maar ik ben dus ook een realist. Die twee houden elkaar in evenwicht
“Ik ben realistisch. Ik weet niet of mijn rol als CEO eindig is. Je moet jezelf wel steeds in vraag stellen en de ploegopstelling ook. Benutten we optimaal ieders talenten? Door snel te groeien heb je ook snel verschillende talenten nodig. Ik bereid bijvoorbeeld elke maand onze raad van bestuur voor. In het begin is dat simpel, er gaat amper geld binnen en buiten. Nu ben ik elke maand een dag zoet met al die rapporten. Is dat waar mijn grote sterkte zit? Of mijn grote toegevoegde waarde? Is dat wat ik beter doe dan alle anderen? Ik durf dat heel sterk te betwijfelen.”
“Je moet jezelf goed kennen als ondernemer. Ik ben een dromer, maar ik ben dus ook een realist. Die twee houden elkaar in evenwicht. In België groeien we op met het idee van ‘doe maar gewoon, dat is al zot genoeg’. Ik lees vaak dat die mentaliteit nefast is voor ondernemerschap. Maar je moet als ondernemer ook weten waar je staat en hoe ver je kan springen.”
“Ik zie founders die alleen maar dromen, maar nooit iets doen. Als je op 0 staat en naar 10 wil springen, moet je ook aan 5 denken. Je moet tussenstappen zetten, je geraakt daar niet in één keer. Als ondernemer moet je durven dromen, da’s zeker waar, maar met alléén maar dromen ga je er niet komen.”