(Photo by Catherine Vereecke)
Jan Van Lancker volgde het typische pad van een ambitieuze zakenadvocaat en schopte het tot partner van het kantoor waar hij vlak na zijn rechtenstudies was begonnen. “Dat was jarenlang mijn droomscenario”, zegt de mede-eigenaar en CEO van Uplace. “Maar toen het zover was, heb ik amper een jaar later beslist om de advocatuur achter mij te laten en ondernemer te worden.” Van Lancker zoekt naar eigen zeggen graag nieuwe opportuniteiten op en blijft liever niet in een bepaald vakje zitten. Het is de rode draad doorheen zijn verdere ondernemersparcours, zo blijkt al snel.
Ondernemersbloed
“Ik moet mezelf tegenhouden om niet continu nieuwe dingen te doen”, lacht Jan Van Lancker. “Zo is het altijd al geweest. Ik ben een heel ondernemend mens.” Of hij dat van thuis heeft meegekregen dan? Ja en nee, klinkt het. “Mijn vader was leraar Nederlands, Engels en Esthetica aan een middelbare school in Gent. Mijn moeder was bankbediende.”
“Maar als ik mijn vader bezig zag met zijn werk, dan had dat veel weg van ondernemen, als je het mij vraagt. Hij werkte van ’s morgens tot ’s avonds om zijn lessen voor te bereiden en toesten te verbeteren. Voor hem was het niet te doen om het loon, hij had gewoon een ongelofelijke passie om zijn leerlingen iets bij te leren. En hij zocht naar manieren om hen te kunnen meenemen in die passie. Hij slaagde daar ook goed in.”
Jan Van Lancker is dus niet letterlijk in een ondernemersgezin opgegroeid, maar de eigenschappen die een goede entrepreneur bezit, werden hem wel met de paplepel meegegeven. De passie om iets te doen, initiatief nemen. “Dat is uiteindelijk voor een groot stuk ondernemerschap”, zegt hij. “Je kan wel goed zijn met de cijfers, de risico’s inschatten, enzovoort. Maar heb je ook de goesting om zelf het initiatief te nemen? Om mensen rondom jou te verenigen en zo een bepaald doel te bereiken? Dat is vooral ondernemen, dat is waar het allemaal mee begint.”
Bart Verhaeghe en Luc Verelst
Het ondernemersparcours van Jan Van Lancker is begin jaren 2000 begonnen. Bart Verhaeghe en Luc Verelst - oprichters van vastgoedbedrijf Eurinpro - waren cliënten van hem toen hij nog zakenadvocaat was van diverse gerenommeerde bedrijven. Zowel Verhaeghe als Verelst hadden meteen zijn ondernemerszin gespot. De vraag of hij bij hen wou komen werken, bleef bij Van Lancker maandenlang door zijn hoofd spelen. “Op een bepaald moment heb ik tegen hen gezegd: oké, het is goed, maar ik wil niet als werknemer beginnen, ik wil mee ondernemen. Beiden gingen akkoord, dus ben ik naar de bank getrokken voor een lening om aandelen te kunnen kopen.”
Van Lancker is daarvoor naar eigen zeggen een immense lening aangegaan: “Ik denk niet dat de bank vandaag de dag zo’n stevig bedrag nog zouden uitlenen, met de weinige zekerheden die ik toen maar kon geven. Maar goed, ik heb het risico genomen. Ik had genoeg vertrouwen dat we er met ons drie en de mensen rondom ons er wel zouden in slagen om het bedrijf verder te doen groeien.”
Visie, expertise en een dosis geluk
En daar zijn Van Lancker, Verhaeghe en Verelst ook goed in geslaagd. “Succes is zoals veel in het bedrijfsleven een combinatie van durf, risico nemen, expertise en ook een dosis geluk”, vindt eerstgenoemde.
“De visie van Bart voor ons bedrijf was ongelofelijk; hij durfde versnelling in gang zetten waar anderen dat niet zouden doen. En met Luc als drijvende kracht, als soort van godfather, hadden we het vertrouwen dat we sterk stonden. Met mijn verleden als zakenadvocaat wist ik dan weer hoe je een internationaal bedrijf structureert.”
Succes is zoals veel in het bedrijfsleven een combinatie van durf, risico nemen, expertise en ook een dosis geluk
In 2006 verkochten de drie vennoten Eurinpro aan een Australische investeerder. “Hier speelt eveneens de factor geluk”, klinkt het bij Van Lancker. “We hadden sowieso een zeer performant bedrijf - laat daar geen twijfel over bestaan - maar tegelijk hadden we ook de chance dat er een Australisch bedrijf op zoek was naar een pan-Europese ontwikkelaar met stevige roots in de Benelux. En ons bedrijf voldeed nu eenmaal perfect aan dat profiel.”
Innovatief project
De ondernemersmicrobe kruipt waar ze niet gaan kan en dus besliste Jan Van Lancker samen met zijn twee trouwe kompanen een nieuw verhaal te schrijven. “Deze keer met innovatie als leidraad. Dat, samen met een focus op retail en leisure, is het DNA van Uplace”, vertelt Van Lancker. “Ik heb veel gereisd in die beginperiode, om rond te kijken hoe ze innovatie in de bouwsector in andere landen aanpakken, hoe de rest van de wereld hier naar kijkt. En vooral: wat we op dat vlak nog misten in onze regio.”
Dat Uplace al een hobbelig parcours heeft afgelegd is welbekend - het debacle rond de vergunningen van het project in Machelen heeft lang aangesleept - maar Van Lancker heeft dat volledig achter zich gelaten. “We hebben die bladzijde omgeslagen en kijken nu positief naar ons nieuwe project ‘Broeklin’. Deze circulaire werkwinkelwijk is goed onthaald, het is een project dat echt door alle stakeholders omarmd wordt. Omdat het heel relevant is voor de tijden waarin we leven én de toekomst, met innovatie en circulaire economie als belangrijke bouwstenen.”
Doorzettingsvermogen is de sleutel
De ondernemer heeft dus, ondanks de soms toch wel rake klappen die hij rond het Uplace-dossier kreeg te verweken, nooit gedacht om op te geven. Of hij daar een bewuste ‘coping technique’ voor heeft aangeleerd over de jaren heen? “Goeie vraag. Ik heb daar zelf ook al vaak over nagedacht”, zegt hij. “En ik denk dat de clue hier vooral doorzettingsvermogen is. Er is een fantastisch boek van Alex Hutchinson, ‘Endurance’, waarin hij het volgende schrijft: ‘Endurance is the struggle to continue against a mounting desire to stop’. Ik vind dat een heel passende quote.”
We voelen die drang om te stoppen allemaal wel eens in ons leven, haalt Van Lancker aan, door werkprojecten die niet willen lukken, familiale situaties die niet goed lopen,. “Maar wie zijn diegenen die een marathon winnen? Zij die een sterke mind hebben, die hun gedachten zo kunnen omplooien dat doorzetten de enige mogelijkheid is voor hen. Dat probeer ik ook te doen in de moeilijke momenten van het ondernemerschap. Pas op, dat wil niet zeggen dat ik niet gevloekt heb. Maar de passie is er nog steeds, misschien zelfs nog meer dan vroeger omdat we met ons nieuwe project echt wel iets mooi aan het creëren zijn waar iedereen achterstaat.”
Aard van het beestje
Van Lancker kan veel van zijn passie en energie kwijt in Uplace, maar niet alles. “Er waren lange tijd aspecten van mezelf die ik niet kon invullen”, klinkt het oprecht. In 2017 heeft hij daarom samen met twee partners, Pieter Raeymaekers en Johan Stoffels, het wijnhuis Vinetiq opgericht.
Vinetiq is een wijnwinkel gespecialiseerd in cool climate wijnen, maar ook een wijnmaker. De eigen wijn wordt gemaakt op het domein Valke Vleug van Van Lancker in Puurs. Het is de internationaal gerenommeerde Belgische toparchitect - en tevens goede vriend - Vincent Van Duysen die de gebouwen op het domein heeft ontworpen. “Het is voor mij een hedonistische plek geworden. Ik kan er even ontsnappen van de drukte van het leven”, aldus de ondernemer.
Mijn partners moeten me tegenhouden om niet elk nieuw idee tegelijk te willen uitvoeren. Dat is de aard van het beestje zeker?
Het is er stil, rustig. De architectuur van Van Duysen is complex en tegelijk sober, warm maar toch strak. “Hij heeft van mij carte blanche gekregen. En het resultaat is iets heel aards, iets heel rustgevend, allesbehalve schreeuwerig. Het past goed bij de ervaringen die we willen geven aan bezoekers van Valke Vleug”, zegt Van Lancker. “We werken met bekende chefs voor de food pairing met onze wijnen, we hebben al klassieke concerten laten doorgaan, we hebben kunstenaars die een tijdje op het domein vertoeven, om enkele dingen op te noemen. Kortom, we benutten de unieke plek op een heel creatieve manier.”
Het is zijn speeltuin, stelt Van Lancker. “Verdien je veel geld met wijn maken in België? Nee”, lacht hij. “Maar ik kan hier mijn ziel volledig in kwijt. Ik kan hier organiseren wat ik wil, de wijn maken die ik wil, zijn wie ik wil. Ik ben een fervent paardrijder en in het midden van de wijngaard is er een piste aangelegd.”
“Om maar te zeggen: dit is echt mijn plek, waar ik me kan uitleven op zoveel manieren. Maar ook hier moet ik mezelf - of misschien beter gezegd: moeten mijn partners me tegenhouden om niet elk nieuw idee tegelijk te willen uitvoeren. Dat is de aard van het beestje zeker? (lacht)”
