Julie De Laet (© Laura De Kooning)
Een succesvolle carrière én een gelukkig gezin? Volgens Julie De Laet (37) sluit het ene het andere niet uit. Met Mambitieus begeleidt ze ambitieuze mama’s om vanuit rust, focus en vertrouwen hun missie thuis en op het werk met verve te combineren. “Je hoeft helemaal niet te kiezen. Het begint bij weten wat je wil, zijn waar je bent en daar de dingen doen die op dat moment nodig zijn.”
Te veel ballen in de lucht
“Mambitieus is ontstaan vanuit mijn eigen struggle”, zegt Julie De Laet er bij het begin van het gesprek. De 37-jarige onderneemster weet waarover ze spreekt: ze werkte als marketingmanager bij een grote speler, stond aan het hoofd van een team en had op dat moment al een dochter. “Ik was een people pleaser en een perfectioniste”, geeft ze toe. “Delegeren vond ik moeilijk. Ik zei al snel ‘Ik zal het wel doen’, waardoor ik te vaak opgeslokt werd door futiliteiten en niet de visie en de impact kon uitbouwen die ik wou.”
De wilskracht die me bij mijn eerste dochter nog gaande hield, was plots op. Het lukte niet meer
Fast forward naar haar tweede dochter. “De wilskracht die me bij mijn eerste dochter nog gaande hield, was plots op. Het lukte niet meer”, klinkt het. Gelukkig trok De Laet op tijd aan de alarmbel. “Ik ben ervan overtuigd dat als ik toen geen hulp had gezocht, ik in een burn-out zou zijn beland.”
Ze greep alle handvaten die ze kon vinden. “Ik kreeg een coach op het werk en schakelde een lifecoach en carrièrecoach in om me zoveel mogelijk te ondersteunen”, vertelt ze openhartig. Het was in die periode, tijdens een coachingsweekend, dat iemand opmerkte dat die coachende rol haar eigenlijk wel lag. Het zaadje van wat later zou uitgroeien tot Mambitieus was geplant.
Als bij toeval
Beetje bij beetje bouwde Julie De Laet haar marketingcarrière af en verdiepte ze zich in het coachen. “Ik volgde verschillende opleidingen en besloot om freelance consultancy aan te bieden. Zo kon ik parttime aan de slag op mijn vaste job en tegelijk mijn coachingbusiness op mijn gemak uitbouwen. Het voelde eigenlijk allemaal heel organisch”, legt ze uit.
Je hebt een mooie job of onderneming die je energie geeft en waarvoor je hard hebt gestudeerd en gewerkt, maar je wil ook kinderen. Je wil niet kiezen. En ik geloof niet dat dat moet
Hoe ze dan op het idee kwam om ambitieuze moeders te coachen? “Dat wist ik niet meteen, het gebeurde eerder toevallig”, antwoordt De Laet. “Voor mijn opleidingen had ik proefklanten nodig. Ik greep automatisch naar de mama’s die ik zag worstelen of die naar mij kwamen voor advies. Toen ik zag wat voor impact de coaching had, wist ik: hier moet ik iets mee doen.”
“Het lijkt zo’n moeilijke tweestrijd”, voegt ze eraan toe. “Je hebt een mooie job of onderneming die je energie geeft en waarvoor je hard hebt gestudeerd en gewerkt, maar je wil ook kinderen. Je wil niet kiezen. En ik geloof niet dat dat moet. Ik geloof oprecht dat het een en-en-verhaal kan zijn. De eerste stap is dan reflectie. Wat wil ik uit mijn carrière halen? Hoe wil ik in het moederschap staan?”
“Dat merk ik ook in de interviews die ik afneem voor de Mambitieus-podcast. Daarin peil ik naar hoe andere ambitieuze mama’s hun carrière en gezin combineren. De rode draad is dat ze hun eigen manier hebben gevonden. Voor de ene is dat een nanny, voor de ander is dat haar business locatie onafhankelijk inrichten en met camper en kind rondtrekken in Spanje. Elke manier is goed, zolang het maar de jouwe is.”
Het perfecte plaatje
Waarom is het vandaag zo moeilijk voor ambitieuze mama’s om gezin en carrière in balans te houden? Daar zijn volgens De Laet verschillende redenen voor. “Enerzijds leven we in een maakbare maatschappij”, verduidelijkt ze. “Alles kan en the sky is the limit. Al betekent dat niet dat alles móét. Ik denk dat we vaak een beeld voor ogen hebben van hoe ons leven eruit zou moeten zien. Terwijl ik net geloof dat je altijd terug naar jezelf moet grijpen en de dingen moet doen op een manier die past bij jou en bij wat jij zelf wil.”
Als tweede reden noemt ze de vergelijkingsdrang die vooral op sociale media de plak zwaait. “Veel van mijn coachees zitten op Instagram en daar zie je elke dag het perfecte plaatje”, oppert De Laet. “Helaas vergelijk je daar in feite iemands prachtige fotokaders met je eigen slechte momenten. Want wie post de momenten waarop hun krijsende peuter spaghetti op de grond gooit of de uitspattingen van hun rebellerende puber? Bijna niemand. Natuurlijk denk je dan al snel: ik doe iets verkeerd.”
Knagend perfectionisme en impostersyndroom
En precies daar wringt het schoentje: dat perfectionisme doet meer kwaad dan goed. “We zijn bang om het niet goed genoeg te doen. En daarmee houden we onszelf klein”, weet De Laet daarover te vertellen. “Als tegenreactie doen we nog meer en werken we nog harder. Tevergeefs. Dat onder controle willen houden van je omgeving kost je zoveel energie.”
Eén van de struikelblokken die De Laet onverwacht vaak tegenkomt, is het impostersyndroom. “Zo kwam er onlangs een CFO bij mij langs. Een super capabele vrouw die me plots zei: ‘Ik wacht op de dag dat ze doorhebben dat ik niet op die stoel pas’. Ik stond ervan versteld”, klinkt De Laet nog steeds verbaasd. “Het zijn die belemmerende overtuigingen waardoor we sommige kansen niet durven te grijpen. Waardoor we niet de impact maken die we willen en kúnnen maken, maar net in overdrive gaan. Met mogelijk een burn-out als gevolg.”
Onlangs kwam een CFO bij mij langs. Een super capabele vrouw die me plots zei: ‘Ik wacht op de dag dat ze doorhebben dat ik niet op die stoel pas’
De Laet wil met Mambitieus zo’n crisissen voor blijven. “Ik richt me op de succesvolle mama’s die alle ballen momenteel nog in de lucht kunnen houden”, klinkt het. “Ik wil ervoor zorgen dat ze dan al momenten van zelfreflectie inplannen om stil te staan bij hoe en waarom ze vooruit willen, zowel thuis als op het werk.”
Dat lukt niet door alleen maar aan yoga te doen, te mediteren of te wandelen. “Dat zijn tools. Die komen pas later aan bod”, legt De Laet uit. “Eerst moet je het voorafgaande, diepe werk doen. Je moet bepalen hoe succes er voor jou uitziet. En wat voor mama je wil zijn. Ik vraag soms aan een coachee met welke drie woorden ze hoopt dat haar kinderen haar later zouden omschrijven. Dat zijn binnenkomers. Pas daarna komen de tools.”
Een voorbeeldrol weggelegd voor bedrijven
De Laet ziet in haar trajecten niet alleen heil voor onderneemsters, ook corporates kunnen daar de vruchten van plukken. “Als een manager binnen zo’n bedrijf toont dat het geen probleem is om niet perfect te zijn, niet micromanaget, maar reflecteert en aan zelfstudie doet … Wat voor een krachtig signaal geeft dat aan de rest van het team!”, zegt ze.
“Ik geloof echt dat we een cultuurverschuiving kunnen creëren als we managers de juiste tools geven en hen stimuleren om op tijd en stond rust te nemen. Want wat is het alternatief? Megapotentiële teamleden die wegtrekken omdat ze niet willen veranderen in iemand zoals hun manager? Iemand die alleen maar ‘aan’ staat, als eerste op kantoor is, als laatste vertrekt en alles op zich neemt? Ik geloof echt in leading by example en hoop daarin mee aan de kar te trekken.”
Practice what you preach
Het is dan ook geen verrassing dat De Laet haar eigen balans gevonden heeft. “Het zou maar erg zijn, mocht ik jou nu vertellen dat dat niet zo is”, lacht ze. “Mijn dochters zijn vier en zes en ik heb volgens mij m’n ritme wel gevonden. Ze zitten even in de naschoolse opvang maar zodra ze thuiskomen, probeer ik echt tijd te maken voor hen. Dan help ik de oudste bijvoorbeeld met haar huiswerk. En ja, ook mijn kinderen zitten voor tv als ik het eten klaarmaak. Of ik klap mijn laptop open wanneer ze in bed liggen. Daar ben ik veel minder perfectionistisch in geworden”, vertelt ze openhartig.
Mijn kinderen voelen dat ik er ben, maar ze weten ook dat ik mijn werk leuk vind en nodig heb
“Mijn kinderen voelen dat ik er ben, maar ze weten ook dat ik mijn werk leuk vind en nodig heb”, voegt De Laet eraan toe. “Ik zeg nooit: ‘Ik moet werken’. Wel: ‘Ik wil nog even werken’. Me-time, of mamatijd zoals wij het noemen, is hier thuis trouwens heilig. Mijn kinderen weten dat en spiegelen dat ook. Onlangs zei m’n jongste bijvoorbeeld: ‘Ik neem even Chloé-tijd!’ (lacht)”
“When mommy’s happy, everyone’s happy”, klinkt het verder. “Je mag dat voorbijgestreefd of ongeëmancipeerd vinden, maar hoe je het ook draait of keert: de energie van mama bepaalt grotendeels de energie in huis. Als ik met het verkeerde been uit bed stap, dan ruiken mijn kinderen dat aan de andere kant van het huis. Daarom is het zo belangrijk om als mama goed in je vel te zitten, dicht bij jezelf te blijven en je af te vragen wat jij nodig hebt.”
Mambitieus is ambitieus
Hoe de toekomst er voor haar uit mag zien? “Ik hoop door ondernemingen, zowel kmo’s als grote bedrijven, en onderneemsters te blijven stimuleren de huidige standaarden mee te verschuiven”, luidt het antwoord. “Niet altijd maar meer en harder werken, maar de juiste dingen doen op het juiste moment. In the end is dat zelfs voor de kinderen van de volgende generatie belangrijk: als mama geef je dat door.”
Ik hoop door ondernemingen en onderneemsters te blijven stimuleren de huidige standaarden mee te verschuiven
En er is meer. “Ik wil Mambitieus uitbouwen tot een volwaardig platform, waar ik mama’s op verschillende manieren mag ondersteunen, zij het met groepscoaching, zij het een-op-een of online. Ik hoop ook ooit een boek te schrijven, want ik schrijf graag.”
“Maar bovenal wil ik impact maken. Als ik een klein stukje van onze generatie kan helpen om terug te stralen in hun rol als professional en mama, dan kan ik op mijn negentigste glimlachend terugkijken en zeggen dat ik mijn missie heb vervuld.”
