Timmie de Pooter

Timmie de Pooter runde meer dan 15 jaar een uitzend- en rekruteringsbedrijf. Samen met zijn team slaagde hij erin om de inkomsten te verviervoudigen, een sterke cultuur op te bouwen en een breed scala aan klanten te bedienen. Het leest als een succesvol ondernemersverhaal, maar tegelijkertijd worstelde de toenmalige CEO met zijn rol als leider en met zijn energieverslindende baan. Die ‘energy drain’ mondde enkele jaren geleden uit in een burn-out. Dankzij meditatie, zelfreflectie en leiderschapstrajecten kwam hij echter sterker terug. Die ervaringen en inzichten deelt hij nu met andere leiders in zijn nieuwste boek ‘Bring yourself to work. Leading others without draining yourself’.

Het was allesbehalve vanzelfsprekend dat Timmie de Pooter op een dag het uitzend- en rekruteringskantoor van zijn vader zou leiden. Maar een paar jaar nadat hij zijn loopbaan bij Deloitte was gestart, kwam hij erachter dat het bedrijf hem toch aantrok, en dat net op een moment dat zijn vader een opvolger zocht.

“Ik groeide op in een familie van ondernemers, waar hard werken het devies was. Als derde generatie binnen het familiebedrijf professionaliseerde ik de organisatie en zo effenden we het pad naar meer omzet”, vertelt hij. “Terwijl het me op zakelijk vlak voor de wind ging, begon mijn rol als leider zijn tol te eisen. Enerzijds zorgde ik ervoor dat alles op wieltjes liep voor onze klanten en medewerkers. Anderzijds vergat ik om voor mezelf te zorgen. Ik piekerde voortdurend en kampte met slaapproblemen”, begint Timmie de Pooter.

Eenzaam aan de top

“Daar komt ook nog eens bij dat je als leider soms heel eenzaam bent”, vervolgt De Pooter zijn verhaal. “Je hebt bijvoorbeeld geen rechtstreekse collega’s bij wie je terecht kan. Als je als CEO mee aan tafel gaat zitten tijdens de lunch, praten de medewerkers op een andere manier tegen jou dan tegen hun collega’s. Het is dan ook heel belangrijk om je te omringen met mensen die in een soortgelijke rol zitten en je een spiegel voor kunnen houden. Een ‘peer group’ zeg maar.”

“De optelsom van al die factoren maakte dat ik als leider mentaal niet langer stabiel genoeg was. Mensen drongen niet meer tot mij door en die onzekerheid bleef niet onopgemerkt. Sommigen stapten dan op de voorgrond om de leegte te vullen. Met de beste intenties voor het bedrijf weliswaar, maar het oversteeg hun verantwoordelijkheid. In 2018 kwam er een abrupt einde toen ik uitviel met mijn burn-out. Gelukkig nam onze CFO tijdens mijn afwezigheid het roer over. Na enkele maanden vond ik de kracht om terug te keren. Vorig jaar droeg ik de fakkel definitief over aan mijn collega William Korstanje.”

Van bedrijfsleider naar schrijver en coach

De Pooter ruilde zijn rol als CEO voor die van leadership coach. “In zekere zin was mijn burn-out een zegen. Ik kwam er weer bovenop na een intense periode, waarin ik hard aan mezelf gewerkt heb. Zelfreflectie en meditatie waren voor mij de eerste stap, om vervolgens verschillende leiderschapstrajecten en een opleiding als coach te volgen.”

“Inmiddels geef ik zelf workshops en organiseer ik leadership trajecten. Tijdens één van mijn coachingstrajecten werd ik uitgedaagd om deel te nemen aan de ‘30 Day Writing Challenge’. Als ik erin zou slagen om een boek te schrijven binnen de dertig dagen, kreeg ik een fles champagne. Een boek schrijven stond altijd al op hoog mijn bucketlist, dus ging ik de uitdaging aan en bracht zo mijn eerste boek uit.” En of het naar meer smaakt! “Zo speel ik met het idee om een boek te schrijven over familiebedrijven: de motor van onze economie maar ze zijn vaak ook een last voor de families zelf. De gevoeligheid van familiebanden is niet te onderschatten. Ook de rol van technologie in onze maatschappij vind ik een bijzonder interessant thema.”

Wie zorgt er voor de leider?

In zijn Engelstalig boek ‘Bring yourself to work. Leading others without draining yourself’ vertelt Timmie de Pooter hoe hij de strijd tegen zijn burn-out won. Aan de hand van treffende situaties uit het bedrijfsleven en concrete tips helpt hij andere leiders om te gaan met hun uitdagingen. “Er bestaat niet zoiets als ‘de tien tips’ om een burn-out te vermijden of voor goed leiderschap. Ik kan me best wel ergeren aan dat soort makkelijke ‘lijstjes’ ofschoon ik zelf ook tips geef. Was het maar zo eenvoudig! Ik vind het vooral belangrijk dat leiders goed voor hun mensen én voor zichzelf zorgen. Want als het met de leiders slecht gaat, voelt heel de organisatie dat. Het is net zoals in een vliegtuig: wanneer de zuurstofmaskers naar beneden komen, moet je eerst je eigen masker opzetten. Dan pas kun je ook de andere passagiers helpen.”

Ik vind het vooral belangrijk dat leiders goed voor hun mensen én voor zichzelf zorgen. Want als het met de leiders slecht gaat, voelt heel de organisatie dat

“In mijn boek deel ik een aantal inzichten die mij ontzettend hebben geholpen en waarin andere leiders zich vaak herkennen. Helaas voor haar was het wel te laat. Door meer aandacht voor burn-out bij werknemers komt er ook meer aandacht voor burn-out bij middle management en bij directeurs.”

Reflectie in groep

Leiding geven is absoluut geen sinecure. Je kan het gerust zien als topsport, stelt de voormalige CEO. “We verwachten van onze leiders dat ze het allemaal maar weten en dat ze altijd klaar staan met een oplossing voor elke uitdaging. Maar in de realiteit zijn leiders ook gewoon mensen die het zelf niet altijd weten. Ze nemen vaak te veel verantwoordelijkheid om iedereen tevreden te stellen, terwijl het niet hun taak is om iedereen gelukkig te maken.”

“Je moet ook naar jezelf en je lichaam luisteren om signalen op te pikken en op tijd wat gas terug te nemen. Je hoeft niet altijd alle verwachtingen zelf in te lossen. Geef autonomie aan je team, durf los te laten en op die manier meer voor jezelf te zorgen. Dat hoef je trouwens niet alleen te doen. Omring jezelf met een ‘peer group’ van mensen die in dezelfde of een vergelijkbare situatie zitten. Reflectie doe je immers beter in groep.”

Kentering op komst

Binnen verschillende bedrijven heerst er tot op vandaag nog altijd een machocultuur van niet zeuren en vooral hard doorwerken. Toch lijkt daar stilaan verandering in te komen. “Op het vlak van bewustwording rond burn-out zien we tegenwoordig wel een kentering”, zegt Tim de Pooter daarover. “Steeds meer bedrijfsleiders, topsporters en politici durven aan te geven dat ze te ver in het rood gaan. Onlangs nog twitterde Vlaams minister Hilde Crevits nog dat ze dacht dat het haar niet zou overkomen. Helaas voor haar was het wel te laat. Door meer aandacht voor burn-out bij werknemers komt er ook meer aandacht voor burn-out bij middle management en directeurs.”

Op het vlak van bewustwording rond burn-out zien we tegenwoordig wel een kentering. Steeds meer bedrijfsleiders, topsporters en politici durven aan te geven dat ze te ver in het rood gaan

Om af te sluiten deelt De Pooter graag nog een laatste tip voor leiders. “Geniet van het leidinggeven en van elk stukje ervan. Zelfs van de vervelende aspecten die je liever zou vergeten. Je hebt als leider vaak het gevoel dat je door modder waadt, maar boeddhisten beweren dat er geen mooie lotusbloemen zouden zijn zonder modder. En volgens mij hebben ze gelijk. No mud, no lotus.”