©Sixshooter for FF Rustig podcast
Jeugdig, student en schrijver, nuchter over zichzelf en over zijn prestaties. Julien De Wit is gedreven - dat is het minste dat je kan zeggen - en gaat op zoek naar datgene wat de mens drijft. Hij staat aan de start van zijn carrière, maar zo lijkt het niet als je hem hoort vertellen. Dit is een jongeman met ervaring. Vanuit z’n eigen ervaring én die van z’n generatie, schreef hij het boek Ge(e)neratie. Aan tafel bij Karen van der Aa neemt hij ons mee in z’n verhaal, in z’n leefwereld, in de wereld van ons allen waarin jongeren nog niet altijd genoeg gehoord worden. Ontmoet Julien, die het lastig vindt om over zichzelf te praten, maar toch dankbaar is dat hij impact heeft.
Hij is 23 jaar, auteur, Master Internationale Betrekkingen in Antwerpen, voorzitter bij de Vlaamse Vereniging van studenten, columnist bij Trends, freelance consultant strategische communicatie, en papa van hond Pipa. En oh ja, hij zet zich massaal in voor jongeren en jongvolwassenen. Bondiger kunnen we hem niet samenvatten, Julien De Wit. Vanuit zijn dagelijkse schrijven en het vele contact met jongeren schreef hij het boek Ge(e)neratie, over datgene waar z’n generatie van wakker ligt. Mag het verbazen dat hij nu en dan ook opduikt in programma’s zoals de Afspraak en aan de Tafel van Vier met Gert Verhulst?
“Alles komt goed.” Die positieve noot wil Julien de mensen meegeven. Het typeert hem, het is Julien ten voeten uit. Zijn boek is één brok positivisme over de jonge generatie, verdeeld over acht thema’s waar jongeren vandaag mee bezig zijn. Als auteur verbindt hij de verschillende generaties in zijn boek. “Er zijn fundamentele verschillen tussen generaties, vind ik, en toch weer niet eigenlijk”, zo zegt hij. “We liggen allemaal wakker van dezelfde dingen, maar we bekijken ze enkel vaak vanuit andere perspectieven.”
De kracht van Julien? Dat is om die perspectieven open en bloot te leggen. “Want als je dat doet, dan zien we dat er eigenlijk weinig verschil is tussen mensen, want ‘au fond’ willen we allemaal hetzelfde.”
Op zoek naar oplossingen
Als 12-jarige hield Julien De Wit al logboeken bij waarin hij alles noteerde. Dat ging van wat hij meemaakte tot citaten van andere jongeren die hem raakten. Die boekjes zijn intussen de bouwstenen geworden van zijn boek “Ge(e)neratie - Jonge oplossingen voor hedendaagse problemen”. Jongeren worden te weinig gehoord, zo stelt hij. “Het is alsof je er in onze maatschappij enkel toe doet als je tussen 21 en 65 jaar bent. Ervoor en erna tel je blijkbaar niet mee. Als er zich een probleem voordoet, dan halen we er experten bij. Terecht, maar ook jongeren hebben een mening. Die mag best meer aan bod komen.”
Julien brengt beiden samen met één doel voor ogen: op zoek gaan naar oplossingen. Met de nadruk op oplossingen. Dat is nodig als mensen vooruit willen gaan. En dat willen ze, allemaal, zegt hij. “Oplossingsgericht denken, is hoop creëren. Dat zit gewoon in elke generatie.”
Leven voorbij het onderwijs
Opgegroeid in een middenklasse gezin - met een papa, een mama, hond en broer - had hij een gelukkige jeugd. Een thuis waar hij ook nu nog tot rust kan komen. Dat veilige nest doet hem elke dag beseffen dat hij in een bubbel opgroeide, en dat het voor veel jongeren anders is. Al kreeg hij ook z’n portie “miserie” mee. In zijn lagere schooljaren werd hij lang gepest, omdat hij anders naar de wereld keek. Zijn universiteitsjaren waren dan weer heerlijk en vol vrijheid, ondanks een ‘war on terror’, lockdown en de negatieve berichtgeving waar de media ons dagelijks mee overbluft.
Dat alles deed hem inzien dat er ook nog een wereld voorbij het onderwijs is: sociaal leven, verantwoordelijkheid leren nemen, studentenverenigingen. “Ik denk dat ik een goeie student ben, die snel leert en efficiënt kan plannen. Maar dat stuit soms ook op onbegrip”, zegt hij. “Omdat het me de mogelijkheid geeft om naast mijn studies ook zoveel andere dingen te doen. En dat is niet altijd voor iedereen weggelegd. Maar door altijd “ja” te zeggen, ben ik in het verenigingsleven gerold, in de schoolraad, de leerlingenraad, enz. Van daaruit is alles gekomen wat ik nu onderneem.”
Er staan en vooruit gaan
“Luisteren we eigenlijk echt naar de jongeren? Horen we eigenlijk wat ze zeggen.” Julien wil een stem zijn voor deze generatie mensen die klaar staat om de wereld aan te pakken en het “wij tegen zij”-denken doorbreken. Hij is trots op de jonge generatie, op zijn generatie. “Want ze doen het toch maar ondanks de negatieve berichtgeving.”
Nochtans kan hij ook nuchter naar de generatie jongeren anno 2023 kijken. Ook hij ziet dat ze soms fouten maken, zoals hun ongeduld of het vertekend beeld dat ze soms over succes hebben. Zijn eigen definitie van succes? “Er elke dag staan en vooruit gaan.”
Het advies dat hij wil meegeven aan de wereld: “Dat wat je nu doet, is niet bepalend voor je leven. Je bent niet vastgeroest, zie je leven als een speeltuin. Er zijn oneindig veel mogelijkheden.” Het klinkt heel logisch als je het hoort zeggen. Niet in het minst omdat hij leeft naar z’n eigen devies.
Het integrale podcastinterview met Julien De Wit beluisteren? Dat kan hieronder.
