De honger van deze jonge serie-ondernemer is bijlange nog niet gestild: “Je moet durven springen, want er zijn altijd redenen om te twijfelen en niét te ondernemen”

Ercan Dogan (24) een serial entrepreneur noemen is een understatement. Een nieuw kledingmerk, een keten van escape rooms, en twee eigen restaurants: het zijn stuk voor stuk ambitieuze ondernemersprojecten waar de jonge Genkenaar niet voor terugdeinst. “De eerste stap is de allerbelangrijkste: de knop omdraaien en durven springen. Niet bang zijn om fouten te maken, maar er wel uit leren om het de volgende keer net iets anders en beter aan te pakken.” Op 13 februari komt hij zijn verhaal vertellen op de Nacht van De Inspiratie van Bizidee.

Toen Ercan Dogan 18 was, lanceerde hij met een paar vrienden een eigen kledinglijn: Dèscy. “We gingen in Istanbul op zoek naar een producent, de kleding verkochten we in België online en in fysieke winkels. Productie in Turkije, import, retail: dat was een geweldige leerschool.”

Dogan had de smaak onmiddellijk te pakken. “Ik had wat geld verdiend om te kunnen investeren en er was tijd aangezien ik met school was gestopt. Het gevolg was dat ik in Genk een escape room opende. Dat was onmiddellijk een enorm succes. De timing was perfect, escape rooms waren plots een enorme hype en in heel Limburg was er nog maar eentje. Nog hetzelfde jaar heb ik in Brussel een tweede vestiging geopend. Het jaar nadien volgden er nog vier andere escape rooms, in Hasselt en in verschillende steden in Wallonië.”

Ondertussen opende Dogan ook Marina, een restaurant in Lanaken. Rond deze tijd opent zijn tweede horecazaak, een burgerrestaurant in thuisstad Genk. Inmiddels zitten er nieuwe escape rooms in de pijplijn in Roeselare en Leverkusen, meteen ook zijn eerste buitenlandse avontuur. “Daarnaast ben ik nog een aantal grotere projecten aan het voorbereiden. Daar wil ik nog niet teveel over zeggen, kwestie van het lot niet teveel te tarten. Maar het wordt tijd om hoger te mikken, om op een volgend niveau te gaan spelen. (lacht) Ik kan nu eenmaal niet goed stilzitten.”

Ecosysteem

Dogan stemde zijn businessmodel af op zijn rusteloosheid. “Laat mij niet de hele dag hetzelfde doen of op dezelfde plek zitten, want dan word ik gek. Daarom heb ik voor al mijn projecten lokale partners gezocht. Zij runnen de hele zaak. Ik volg alles op en kom één keer per week langs. Ik neem ook het creatieve aspect – de marketingcampagnes en andere zaken – voor mijn rekening. Dat doe ik ontzettend graag.”

“Veel jonge mensen willen ondernemen. Alleen durven ze niet goed, of ze hebben niet de financiële middelen om eraan te beginnen. Ik verlaag die drempel. Ik zorg voor de initiële investering en neem een groot deel van het risico op mij, en we werken een deal uit die ervoor zorgt dat mijn partners mee profiteren als ze van hun zaak een succes maken. Een win-win waar we allebei beter van worden.”

Met de escape rooms, de horecazaken en het modelabel heeft Dogan nu een netwerk – een ecosysteem – van zo’n 16 ondernemende partners rond zich verzameld. “Dat is met vallen en opstaan verlopen. In Aarlen dacht ik bijvoorbeeld dat ik de ideale partner gevonden had, maar na een maand was die plots weg. Ik zorg altijd voor een plan B, maar dan is het even alle hens aan dek om die zaak draaiende te houden tot een nieuwe partner het kan overnemen. Met elke nieuwe zaak leer ik mensen beter inschatten, maar het blijft elke keer een risico. Dat hoort er nu eenmaal bij.”

Knop omdraaien

Het ondernemerschap zit in de lift, merkt Dogan. “We moeten daar niet onnozel over doen: veel jongeren zien het als de beste en snelste manier om geld te verdienen, veel meer dan ze op hun leeftijd als werknemer zouden verdienen. Ook het aanzien speelt een rol: ze zijn gevoelig voor hun imago, en als geslaagde ondernemer krijgen ze veel respect in hun buurt en hun gemeenschap. Ik speel daar ook op in. Als de krant een artikel wil maken over een van mijn nieuwe zaken, zorg ik ervoor dat mijn partners op de foto staan. Zo worden ze rolmodellen, die op hun beurt weer andere jongeren inspireren om te ondernemen.”

“Als jongeren mij om advies vragen, zeg ik hen altijd dat de eerste stap de moeilijkste is. Je moet durven springen. Toen ik op mijn achttiende naar Turkije wilde, mocht ik niet van mijn ouders. (lacht) Ik heb me daar niets van aangetrokken en ben toch vertrokken. Mijn ouders waren razend, maar ze zijn bijgedraaid en waren trots toen ze zagen dat mijn kledinglijn aansloeg.”

“Er zijn altijd redenen om te twijfelen en niét te ondernemen. Hier in België staren we ons te vaak blind op de risico’s en de gevaren, en zien we de opportuniteiten veel te weinig. Maar je moet de knop omdraaien en er gewoon aan beginnen.”

Geen kip zonder kop

“Pas op, dat betekent niet dat je als een kip zonder kop tekeer moet gaan. Het is belangrijk dat je leert uit je fouten, dat is voor mij de essentie van ondernemerschap. Ik heb mijn escape room in Brussel moeten sluiten omdat we ze hadden geopend in een gebouw dat niet was ingekleurd als commercieel pand. Je mocht er dus geen commerciële activiteit onderbrengen. Ontzettend stom dat ik dat vooraf niet voldoende heb gecheckt. Maar dat zal me dus geen tweede keer overkomen. Ik was een koppige ezel, dacht dat ik het allemaal beter wist. Nu slorp ik alle advies op dat ik kan krijgen. Van iedereen kan je wel iets leren.”

“Ondernemen is dankzij het internet veel gemakkelijker dan vroeger. Je kan veel sneller en goedkoper aan marktonderzoek doen, en je marketing wordt veel doeltreffender. Stel dat ik tien jaar geleden een restaurant wilde openen. Dan moest ik veel geld investeren in reclame om mensen naar dat restaurant te lokken. Als je een beetje creatief bent, kan je op sociale media met weinig middelen veel impact hebben. We slagen er altijd in om op voorhand buzz te creëren voor we een nieuwe zaak openen.”

“Als ondernemer moet je jezelf voortdurend uitdagen. Wallonië was onbekend terrein voor mij, maar na een tijdje merkte ik dat ik dankzij de escape rooms daar eigenlijk heel goed Frans begon te spreken. Ik zou ook graag Duits kunnen, dus dacht ik: waarom geen escape room openen in Duitsland? Daarom trek ik binnenkort naar Leverkusen. Wat is nu de meeste fun: Duits leren uit een boek, of door er een onderneming te beginnen? Ik heb de voorbije jaren een massa kennis opgedaan, en heb er nog wat geld aan verdiend ook.”

Naast heel wat startertips van Ercan Dogan, kan je jouw ondernemersidee verder ontwikkelen via workshops en openhartige gesprekken met experts. Kom naar de Bizidee Nacht van de Inspiratie op donderdag 13 februari in Genk én ontdek het zelf.
Deelnemen is gratis, inschrijven is verplicht en kan via deze link.