Founder en managing director Kris Van Nijen
Op land worden mineralen als nikkel, kobalt, koper en mangaan steeds schaarser en zet de ontginning de planeet onder immense druk. Maar op de zeebodem liggen polymetaalknollen vol mineralen. GSR, een dochteronderneming van DEME, wil die mineralen op een duurzame, verantwoorde manier op 4.500 meter diepte uit de Stille Oceaan vissen.
- Wie? Kris Van Nijen
- Sinds? 2014 (als dochter van DEME)
- Werknemers? 10-50 (afhankelijk van buitenlandse expedities)
- Omzet? Nog geen omzet
- Funding? 100 miljoen euro voor R&D
Of het nu om de staalindustrie, de chemische industrie, de auto-industrie,… gaat: ze kunnen niet zonder mineralen als kobalt, nikkel, koper en mangaan. Die ertsen spelen ook een cruciale rol in de energietransitie. Denk maar aan batterijen voor elektrische wagens of opslag van hernieuwbare energie.
Door de bevolkingsgroei, de verstedelijking en de groene energie-omslag stijgt de vraag naar mineralen. Maar de reserves in de landmijnen zijn niet eindeloos, en de grondstoffen worden schaarser. “Op land daalt de kwaliteit van het erts”, verduidelijkt Kris Van Nijen, oprichter van GSR, de afkorting van Global Sea Mineral Resources. “Om hetzelfde volume van metaalproductie aan te houden, moeten er dus steeds meer erts ontgonnen, getransporteerd en verwerkt worden. Dat is bijzonder belastend voor het milieu, want de verwerking van mineralen uit mijnen op land jaagt de broeikasgassen omhoog en leidt tot massale ontbossing.”
Polymetaalknollen op de zeebodem
De oplossing ligt misschien wel op de zeebodem. Die ligt vol polymetaalknollen, metaalafzettingen zo groot als een aardappel. Je vindt ze overal ter wereld op de zeebodem, maar vooral de knollen op de bodem van de Stille Oceaan bevatten hoge concentraties aan mineralen. De Clarion Clipperton Zone in de Stille Oceaan is 4,5 miljoen km² en bevat naar schatting 274 miljoen ton nikkel, 226 miljoen ton koper en 44 miljoen ton kobalt. Dat is ongeveer drie keer de bekende reserves van kobalt en bijna twee keer de reserves nikkel op land.
GSR wil die polymetaalknollen van de zeebodem op een duurzame en verantwoorde manier ontginnen en verwerken. Moederbedrijf DEME heeft als baggeraar en als pionier in offshore windparken natuurlijk tonnen ervaring met hypercomplexe projecten op het water. Maar polymetaalknollen op 4.500 meter diepte uit de Stille Oceaan halen, dat is next level.
Exploitatie vanaf 2029
Er komt dan ook heel wat milieu-technisch onderzoek bij kijken voor GSR effectief kan starten met het ontginnen van mineralen uit de oceaan, zegt Van Nijen. “We hebben een exploratiecontract afgesloten met de International Seabed Authority (ISA, de Internationale Zeebodemautoriteit die deel uitmaakt van de Verenigde Naties; nvdr) om een gebied van 75.000km² in de Stille Oceaan te verkennen.”
“Sinds 2014 hebben we, in samenwerking met de wetenschappelijke wereld, zeven offshore expedities uitgevoerd om meer kennis te verwerven over de polymetaalknollen, over het mariene milieu op die enorme diepte en over de toekomstige baggertechnologie die we nodig zullen hebben. Vorig jaar hebben we met onze pre-prototype onderwaterrobot Patania II als eerste bedrijf in de wereld met succes aangetoond dat het mogelijk is om polymetaalknollen van de zeebodem te verzamelen, terwijl het effect op het milieu lokaal blijft.”
De komende jaren wil GSR een commerciële test opzetten om polymetaalknollen te verzamelen op de zeebodem en te transporteren naar het oppervlakteschip. De start-up, gevestigd in Oostende, hoopt in 2029 met de exploitatie te starten.
Elke week stellen we in willekeurige volgorde een bedrijf voor uit de lijst van 30 meest innovatieve tech start-ups en scale-ups die Omar Mohout speciaal voor Bloovi samenstelde en die we de ‘Flanders Tech 30’ doopten. Deze bedrijven kwamen al aan bod:
