Op 24-jarige leeftijd, met een masterdiploma in computerwetenschappen op zak en vier jaar ervaring als student-ondernemer, is Gentenaar Manu De Buck vastberaden om samen met zijn twee co-founders en een team van zeven experts een nieuwe wind te blazen in de wereld van software consulting. Al tijdens zijn studies kluste hij bij als freelance softwareontwikkelaar en kwam De Buck tot het besef dat een nieuwe benadering zich opdrong. Zijn bedrijf we are wil een ‘partner for life’ zijn die toegewijd meebouwt aan het duurzaam succes van klanten. Zelf noemt hij het “een duurzame samenwerking met een softwarepartner die niet aan de zijlijn blijft staan en simpelweg instructies van de klant opvolgt, maar die proactief meedenkt, die kmo’s en start-ups écht begrijpt en maximaal ontzorgt.”

Wat vind je zelf jouw belangrijkste (ondernemers)eigenschap?

Ik ben echt in gigantisch veel dingen geïnteresseerd. Had ik geen computerwetenschappen gestudeerd, dan was ik met evenveel goesting aan een opleiding in de rechten, economie of zelfs theater begonnen.”

Die motivatie om over alles te willen weten hoe het in elkaar zit, heeft er volgens mij voor gezorgd dat ik in redelijk wat dingen thuis ben. Als jonge ondernemer helpt dat wel. Het maakt het veel gemakkelijker om het totaalplaatje te blijven zien, zeker als je je onderneming snel maar goed wil laten groeien. Daarnaast vind ik alles ook gewoon leuk en interessant om te doen. Dat moet natuurlijk ook wel, want als ondernemer heb je vaak een heel uitgebreid en divers takenpakket.”


Wat waardeer je het meest aan je vrienden?

“Ik leer enorm veel bij van mijn vrienden, op alle mogelijke vlakken. Ik doe al graag eens onnozel, maar ga met evenveel plezier met hen in discussie. Een constructief gesprek welteverstaan, waar echt alle onderwerpen de revue kunnen passeren.”

“Dat mijn vrienden allemaal diverse achtergronden en meningen hebben, maakt het ook vaak zo interessant. Op die manier leer ik enorm veel bij, maar kan ik ook reflecteren over mijn eigen gedachten. De waarde daarvan is echt niet te onderschatten. Eigenlijk waardeer ik het dus vooral dat ze na al die jaren nog steeds met mij aan de gesprekstafel willen plaatsnemen (lacht).”


Wat is de grootste fout die je gemaakt hebt?

Dat ik fouten vroeger altijd zag als iets negatief, als iets waar je voor afgestraft zou worden. Daardoor had ik het ook vaak moeilijk om mijn eigen fouten toe te geven. Ik heb die gedachte echt veel te lang vastgehouden.”

“Nu omarm ik het, de fouten van mezelf maar ook van anderen. Er vallen geweldig veel lessen uit te trekken. Als je vervolgens met die learnings aan de slag gaat, kan je op een positieve manier echt veel groei genereren. Veel meer dan wanneer je die fout nooit had gemaakt.”

“Dat mag misschien wel heel filosofisch klinken, maar eigenlijk was het gewoon een simpele wijziging in mentaliteit. Als er nu een fout wordt gemaakt, denk ik steeds goed na over hoe die in de toekomst vermeden kan worden. Er is geen reden om boos te worden op jezelf of op iemand anders, laat staan dat je ermee verveeld zit.”


Wie zijn je helden in het dagelijkse leven?

“Zonder enige twijfel zijn dat mijn collega’s, daar hoef ik niet lang over na te denken. We zijn er op korte tijd in geslaagd om een fantastisch team van heel complementaire profielen samen te stellen. Eén voor één zijn het absolute toppers met specifieke kwaliteiten. Als je die dan samenbrengt in een sterk team, kan je elk individu boven zichzelf laten uitstijgen.”

Daar geloof ik nog het hardst in: die teamspirit, complementariteit van rollen, gemeenschappelijke verantwoordelijkheid en het gevoel van saamhorigheid. Het is mooi om te zien dat iedereen in ons team er ook dezelfde mindset op nahoudt. Zonder zo’n ijzersterk en complementair team zouden we nooit in staat geweest zijn om onze doelstellingen te halen.”


Welke kleine, alledaagse gebeurtenis kan jou blij maken?

“Ik word enorm gelukkig van het gefluit van vogels. Als ik wandel, fiets, of aan het sporten ben, kan zo’n serenade echt mijn dag maken. Soms leef je zo gehaast en ben je zodanig gefocust op jezelf, dat je zou vergeten hoe mooi alles en iedereen rondom jou is.”

Het is zo makkelijk om je elke dag opnieuw te verliezen in je ondernemerschap. Dan helpt het echt om op tijd en stond tot het besef te komen dat er nog wel meer is dan enkel het dagdagelijkse werk.”


Wat is je favoriete motto?

Je kan denken dat je iets kan, je kan denken dat je iets niet kan, maar in elk geval heb je gelijk. Ik weet niet meer juist waar ik het vandaan heb, maar ik vind de betekenis ervan fantastisch.”

“Het is jammer om te zien hoe snel mensen soms opgegeven, hoe vaak wordt gedacht dat men iets nooit zal kunnen. Eigenlijk ben ik ervan overtuigd dat het in haast alle gevallen wel mogelijk is. Veel mensen zijn precies enorm bang om fouten te maken, maar waarom? Daardoor lijkt het soms alsof mensen geen geduld meer hebben. Dan denk ik: probeer nu toch gewoon eens, en geef niet meteen op. Door vaak veel te enthousiast te denken dat iets mogelijk is, heb ik al enorm veel geleerd. En veel mooie dingen mogen meemaken.”


Is er iemand die je leven heeft bepaald? In welke zin?

“Eigenlijk iedereen die al eens op mijn levenspad is gekomen. Ik leer van elke persoon iets bij en ben ook altijd oprecht geïnteresseerd in ieders verhaal.”

“Toch kan ik er niet omheen dat mijn ouders en grootouders een gigantische impact hebben gehad. Van hen kreeg ik de vrijheid om op mijn gezicht te gaan - wat ook vaak is gebeurd - en als het nodig was, waren ze er altijd weer om mij recht te helpen. Zonder al die kansen en onvoorwaardelijke steun, had ik onmogelijk kunnen staan waar ik vandaag sta. En daar ben ik hen eeuwig dankbaar voor!”