Caroline Vercauteren van BonRill (Photo: ByNouchka)
Mee in de charcuteriezaak van je schoonouders stappen, om vervolgens met datzelfde bedrijf de switch te maken naar vegetarische producten: je moet het maar doen! Caroline Vercauteren liet een carrière in de apotheek achter zich om haar stempel te drukken op Vleeswaren Vandromme. En met succes, want het vegetarisch kindje van het BonRill-team maakt ondertussen zo’n 35% van de verkoop uit. En daar stopt het niet, als het van de West-Vlaamse onderneemster afhangt. “De grootste uitdaging nu is het bedrijf transformeren naar een futureproof concept met eerlijke producten.”
Ondernemerskriebel
“Na mijn studies farmacie heb ik 5 jaar als zelfstandig apotheker gewerkt. Ik had werk voor maanden, ging er voor 100% voor en was graag gezien maar na vijf jaar merkte ik dat de droom van een eigen apotheek verdween. Maar de kriebel om te ondernemen, die was er nog wel nog steeds”, begint Caroline Vercauteren haat verhaal.
“Ik wilde een verschil maken, en als er één sector is waarin je dat kan doen, dan is het de voedingssector wel. De familie van mijn man had een bedrijf in charcuterie, maar hij zag het zelf niet zitten om daarin de stappen. Dus heb ik dat gedaan. De grootste uitdaging nu is het bedrijf transformeren naar een futureproof concept met eerlijke producten.”
Van de apotheek naar de fabriek
In 2017 stapte Vercauteren namens de vijfde generatie officieel in het charcuteriebedrijf van haar schoonouders maar een walk in the park werd het zeker niet. “In het begin was dat best moeilijk, ik ben echt in het diepe gesprongen en moest bijgevolg al doende leren. Farmacie is misschien ook niet de beste basis om te gaan ondernemen.”
“Alles was zo nieuw, ik voelde mij soms echt een kleuter die pas komt kijken bij de grote mensen. Ik had zelfs geen LinkedIn-profiel”, lacht ze. “Maar ik ben daarin gegroeid. Als vrouw heb ik heel erg het gevoel dat ik mij moet bewijzen, en dat wil ik dan ook doen. Ik ga er 300% voor, en ben geen opgever. Eerder een strever dan, maar da’s eigen aan apothekers, denk ik.”
Farmacie is misschien ook niet de beste basis om te gaan ondernemen maar ik ga er 300% voor. Ik ben geen opgever, eerder een strever, maar da’s eigen aan apothekers
Maar apotheker of niet, de witte jas blijft definitief in de kast. “Door het bedrijfsleven in te stappen, is er een wereld voor mij opengegaan. Ik werkte er graag maar de apotheek achter mij laten, voelde echt als een bevrijding. Ik kan nu zoveel meer betekenen. En het leuke is dat ik er nog niet bén. Ik kan nog verder groeien, mij nog meer verdiepen. Bij de apotheek dacht ik dat ik aan mijn plafond zat, en dat gevoel heb ik nu niet meer. Ik ben enorm leergierig geworden, had geen idee dat dat nog kon.”
Familiebedrijf met externe CEO
Het doel van Vercauteren is duidelijk: ze wil het familiebedrijf, en daarmee vooral ook het vegetarische aanbod, nog doen groeien. “We zijn maar een klein fabriekske, en moeten opboksen tegen mastodonten als Unilever die niet eens weten dat wij bestaan. Maar we zijn echt iets aan het bewijzen. We zijn bezig met iets moois, en daarmee gaan we de wereld veroveren!”
Om die groei waar te maken, besloot Vercauteren een beroep te doen op hulp van buiten de familie. “Twee jaar geleden hebben we een externe CEO in huis gehaald. Dat was voor ons de allerbeste beslissing. Alain Monteyne heeft bijna 30 jaar ervaring met het leiden van een bedrijf, en dat heb ik niet. Het is ook Alain die mee zijn schouders heeft gezet onder het vegetarische assortiment. Alleen had ik dat niet gekund. Hij fungeert zo’n beetje als mijn mentor.”
Zelf wil de voormalige apothekeres zich ook nog bijscholen op verschillende vlakken. “Je moet alles een beetje kunnen, dat is typisch aan een familiebedrijf. Nu ben ik vooral bezig met bijscholing op marketingvlak, maar ook op het vlak van cijfertjes moet ik mij nog meer gaan verdiepen. We kunnen dat allemaal wel outsourcen, maar ik wil dan niet ‘de domme’ zijn die er zelf niets van begrijpt.”
Alle skills in huis
Niet lang nadat de nieuwe CEO en de onderneemster de touwtjes in handen kregen in het bedrijf, zag Bonrill het levenslicht. “De markt ging achteruit, en het bedrijf was gespecialiseerd in nicheproducten en gericht op slagers en horeca. Dat moesten we onder ogen durven zien, en daardoor zijn we het distributiemodel en de producten gaan vernieuwen.”
Maar het uitgangspunt blijft hetzelfde: eerlijke producten met een korte keten. “We hebben alle skills in huis om kwaliteitsproducten te maken. Die métier hebben we nu gewoon ingezet met een andere grondstof: lokaal geteelde oesterzwammen”, legt Vercauteren uit. Het overzichtelijke van het familiebedrijf is ook wat hen onderscheidt van de grotere spelers, klinkt het. “Al onze producten worden artisanaal gemaakt in een kleine fabriek, met lokale grondstoffen. We proberen de hele keten te overzien, van begin tot einde. Verticale integratie met een sterke integraal kwaliteitscontrole vinden we zeer belangrijk.”
Interne switch was nodig
Om die switch te maken, werden intern de nodige veranderingen doorgevoerd, laat Vercauteren weten. “We hebben een sterk team bijeengezocht om de nieuwe producten te ontwikkelen en het bedrijf mee in de nieuwe richting te sturen. En ook de medewerkers op de werkvloer proeven mee.”
Het meest trots is ze op de werksfeer die er de afgelopen jaren ontstaan is, aldus Vercauteren. “Het is aangenaam om hier te komen werken. Dat kan je niet zien aan de buitenkant - een fabriek is een fabriek - maar ik kom zo graag naar mijn werk. Persoonlijk vind ik dat heel belangrijk, en ik denk ook voor de rest van ons team te mogen spreken.”
Niet 100% vegetarisch
Het is niet onmiddellijk de bedoeling dat het vegetarische verhaal binnen BonRill volledig de plaats inneemt van de charcuterie, legt de onderneemster uit. “Ons doel is op dit moment niet 100% vegetarisch worden, want ook op het vlak van vlees is er nog een markt voor het betere aanbod. Maar het veggie-aanbod zal wel nog groter worden. We zijn begonnen met spreads en breiden nu ook uit met worsten, en binnenkort zelfs hamburgers. Dat was eerst niet het plan, die zijn er immers al genoeg maar als een sterrenchef je contacteert met de vraag om burgers te maken, dan doe je dat gewoon”, lacht Vercauteren.
Natuurlijk moeten werk en privé in balans zijn, maar mijn werk is ook mijn geluk. Neem mij dat af, en ik word doodongelukkig
“Met onze vegetarische producten willen we flexitariërs bereiken, en hen de mogelijkheid geven om te variëren, zonder in te boeten aan smaak, textuur of beet”, vertelt de onderneemster. “We nemen ook deel aan de Green Deal Eiwitshift, die georganiseerd wordt door de Vlaamse Overheid. Vandaag is 60% van de eiwitten die we consumeren van dierlijke oorsprong en 40% plantaardig. Tegen 2030 willen we dat omkeren.”
Hoe hard ze ook gaat op haar ondernemerspad, op persoonlijk vlak wil Vercauteren wél op zoek naar wat meer rust. “Ik werk enorm veel en ben continu bezig met het bedrijf. Voorlopig voelt dat goed. Natuurlijk moeten werk en privé in balans zijn, maar mijn werk is ook mijn geluk. Neem mij dat af, en ik word doodongelukkig. Maar dat neemt natuurlijk niet weg dat ik af en toe moet leren de stekker eruit te trekken. Dat ga ik tijdens mijn eerstvolgende vakantie eens proberen”, zegt ze met een knipoog.
