Gentse start-up wil met verpakkingsvrije frisdrankautomaat een ‘refillution’ starten: “Als student-ondernemers werden we in het begin uitgelachen”

Dripl-founders (vlnr) Lucas Moreau, Colin Deblonde, Lukas Marivoet en Mathijs Vanacker

De afvalberg verkleinen en tegelijk bijdragen aan de fysieke gezondheid van de gemiddelde Vlaming? Dripl, het bedrijf van Colin Deblonde, Lucas Moreau, Lukas Marivoet en Mathijs Vanacker, wil die ambitieuze belofte waarmaken. Met een verpakkingsvrije frisdrankautomaat hoopt deze jonge start-up uit het Gentse de naar eigen zeggen achterhaalde frisdrankindustrie op zijn kop te kunnen zetten. “We beseften heel goed dat het niet eenvoudig zou worden, maar moeilijk gaat ook”, klinkt het bij monde van co-founder Colin Deblonde.

Van brainstorm naar aha-erlebnis

In juli 2019 staan studievrienden Colin Deblonde en Lucas Moreau aan een versleten frisdrankautomaat in het Centraal Station van Antwerpen. Met hun Dopper drinkfles in de hand beseffen ze hoe bizar het is dat je aan een drankautomaat frisdrank enkel in fles- of blikvorm kan kopen. “Op veel plaatsen in het land kan je je drinkfles vullen met water, maar waarom niet met je lievelingsdrank?”, vraagt Deblonde zich luidop af.

“Vanuit mijn academische achtergrond in productontwikkeling namen Lucas en ik de keten van de frisdrankindustrie onder de loep. Wat bleek? Dat het verpakkingsprobleem slechts het topje van de ijsberg is. Onderzoek heeft aangetoond dat de afvalberg van dagelijks 1,3 miljard verpakkingen gepaard gaat met een massa aan watertransport. Zo bestaat de gemiddelde frisdrank voor 80% uit water. Met de wetenschap dat kraantjeswater overal beschikbaar is, vonden we dat dit beter moest kunnen.”

Tegelijk tekende een andere evolutie zich af in de consumentenmarkt: de toenemende belangstelling voor gezonde voeding. Volgens Deblonde beantwoordt het aanbod niet aan de vraag. “Van bepaalde frisdranken bestaan dan wel suikerarme of -vrije varianten, alleen zitten ze dikwijls tjokvol chemische rommel”, zegt hij. “Toen kwam bij Lucas en mezelf die aha-erlebnis: kunnen we de ecologische tijdbom én het gebrek aan echte gezonde drankjes niet samen aanpakken? De zaadjes van Dripl werden geplant.”

Limonadestand als MVP

Maar de studenten hadden kennis noch ervaring om hun concept te concretiseren. Na uitvoerig onderzoek was het tijd om het idee te valideren in de markt. “We wilden alles volgens het boekje doen”, gaat Deblonde verder. “Boeken zoals The Lean Startup , webinars over agile development, blogs van andere start-ups: we verdiepten ons in het vak.”

“Het probleem is met dergelijke tips is dat ze dikwijls heel theoretisch en Amerikaans getint zijn. Ze staan in schril contrast met de praktijk hier in Vlaanderen. Bovendien is de inhoud zeer gericht op software, terwijl wij wij een hardware product zouden ontwikkelen. Wist ik toen veel dat een hardware product ook heel veel implicaties kan hebben. Lead times die uitlopen, cruciale onderdelen die te laat arriveren,...”

“Alsof dat allemaal nog niet moeilijk genoeg was, wilden we Dripl rechtstreeks aan consumenten verkopen. We beseften zéér goed dat het niet eenvoudig zou worden. Maar moeilijk gaat ook.”

Eind 2019 vervoegden Lukas Marivoet en Mathijs Vanacker het founding team. Als viertal zou Dripl sneller een minimum viable product (MVP) kunnen lanceren. “Dat werd uiteindelijk gewoon een limonadestand op de campus van Universiteit Gent”, lacht Deblonde. “Studenten konden er hun drinkfles vullen. Dankzij een samenwerking met Robinetto (de start-up die watertaps van leidingwater verkoopt aan de eventsector; nvdr) konden we er ter plaatse frisdrankjes aanbieden op basis van ijsthee of gember.”

“Ik herinner me nog levendig hoe we daar lawaai stonden te maken met onze zelfontworpen Dripl T-shirts aan. Onze klasgenoten hadden zoiets van: what the fuck are you doing? En thuis kregen we te horen dat we ons beter zouden focussen op onze studies. Op zo’n moment is het ongelooflijk moeilijk om alsnog door te zetten, want je weet zelf niet eens of je idee zal worden gesmaakt. In ons geval letterlijk en figuurlijk (lacht).”

Startkapitaal voor het ‘echte werk’

Deblonde stond erop dat de drankjes tegen betaling werden aangeboden. “Studenten zullen altijd interesse tonen voor een gratis drankje”, licht hij toe. “Dat zou de resultaten van ons proof of concept niet bepaald representatief maken. En hoewel we alle vier laaiend enthousiast waren, vonden we het belangrijk om steeds goed te onthouden dat enkel de markt bepaalt hoe sterk je product of dienst is.”

“Als startend ondernemer kan je bepaalde dingen wel aftoetsen met experts, maar niemand heeft een glazen bol. Toen de eerste tractie er kwam, ervoer ik een soort van opluchting: ik hoefde niet meer louter aangewezen te zijn op mijn eigen overtuiging. Toch moest het eigenlijke werk nog beginnen: de ontwikkeling van een prototype van onze eigen drankautomaat, die ter plaatse limonade kon produceren met gefilterd kraanwater en smaakconcentraat.”

Het geld dat het viertal had verdiend tijdens vakantiejobs ging integraal naar onderdelen en een touchscreen voor een ‘echte’ drankautomaat. Gezien zijn technische aanleg nam co-founder Lucas Moreau het technische werk voor zijn rekening. De eerste volwaardige Dripl automaat werd neergepoot, opnieuw in de Universiteit van Gent. “Dat ding was allesbehalve perfect”, blikt Deblonde terug. “De drankjes schuimden enorm, en de smaken waren ook niet helemaal wat ze moesten zijn. Maar dat zagen de studenten klaarblijkelijk door de vingers, want we verkochten bijna 500 limonades!”

Datagestuurd B2B verdienmodel

De bal ging aan het rollen, in het voorjaar 2020 ontving Dripl de Gentrepreneur Award voor Duurzame Duizendpoot, en verschillende bedrijven wilden een Dripl automaat op de werkvloer. Om snel hogere volumes te verkopen, ging de start-up een samenwerking aan met een leasing partner. “We prijzen onszelf gelukkig dat we nooit aan cold calling en prospectie hebben moeten doen”, geeft Deblonde grif toe.

“Alleen hebben we de fout gemaakt om in te gaan op elke aanvraag. Gaandeweg zijn we meer beginnen stilstaan bij de ideale klant, en dat proces is nog steeds aan de gang. Daarnaast willen we, zeker in coronatijden, ons niet beperken tot B2B-inkomsten. Zo onderzoeken we momenteel de mogelijkheden om onze zogeheten Dripl refill points op een aantal populaire locaties in Vlaanderen te installeren. Mét betaalterminal, zodat onze klanten hun investering ook terugverdienen.”

“Om een verdere professionalisering mogelijk te maken, zijn we recent gestart met de eerste aanwervingen. Dat is toch weer een zéér belangrijke stap in het jonge bestaan van ons bedrijf.”

Ook niet onbelangrijk in het prille succes van Dripl: de verkoopsdata. Naar verluidt verzamelt het bedrijf alle gegevens tot op de druppel. De in de automaat geïntegreerde software verstuurt automatische meldingen wanneer smaakcapsules aan vervanging toe zijn. “Nu ik erover nadenk, zijn we eigenlijk een food-, hardware- en software start-up in één”, stelt Deblonde. “Maar namen en categorieën interesseren ons zeer weinig. We zijn een ‘refillution’ gestart die mensen bewuster laat consumeren. Daar doen we het nog altijd voor!”