Deze jonge Vlaamse ondernemer beleeft zijn ‘American Dream’: “Ik heb mijn Tesla-aandelen moeten verkopen om verlengd verblijf te financieren”

Mathias Vissers, co-founder van Netic Health

Nog maar 27 is hij, Mathias Vissers, en voor geen kleintje vervaard. Met zijn healthtech start-up Netic Health, waarmee semi-recreatieve lopers via een digitaal platform vanop afstand gespecialiseerde kinesitherapie krijgen, gooit de jonge Vlaamse arts-ondernemer momenteel hoge ogen in de Verenigde Staten. “Tijdens onze pre-seed funding hebben we een half miljoen dollar opgehaald. De komende zes maanden plannen we om daar 2 à 3 miljoen dollar van te maken.”

Eerste stappen in de geneeskunde

Mathias Vissers focust zich vandaag dan wel meer op de technologische kant van het verhaal, zijn parcours startte in 2012 aan de KU Leuven waar hij geneeskunde studeerde. “Ik was als kind al gefascineerd door neurologie”, vertelt hij daarover. “Mijn vader is bovendien dokter, dus de keuze voor geneeskunde was redelijk snel gemaakt. Al dachten veel mensen in mijn omgeving toch dat ik ingenieur zou worden omdat ik tegelijk ook graag met technologie en wetenschap bezig was. Bijvoorbeeld hoe je robots kan aansturen via hersengolven, dat heeft me altijd al gefascineerd.”

Toch was de artsenopleiding niet helemaal zijn ding. “Het eerste semester ging supergoed, maar in het tweede semester moesten we de hele anatomie van de mens vanbuiten leren. Echt niks voor mij”, lacht hij. “Ik besefte dat ik niet nog vijf jaar wilde zitten wachten om iets met die kennis te doen.”

Zo raakte Vissers verzeild in het onderzoek en ging hij - zonder voorkennis - in een labo rond endotheelcellen werken. “Dat zijn de cellen rond onze bloedvaten”, legt Vissers uit. “Die hebben nooit echt een ‘bekende’ rol gespeeld tot COVID-19. Het virus tast immers de cellen rond de bloedvaten in je hele lichaam aan.”

Op naar de States

Het is in zijn derde jaar dat zijn ervaring in dat labo toevallig een geschenk uit de hemel blijkt. “Luck is where preparation meets opportunity, zo kan ik dat het beste omschrijven. Ik kreeg de kans om minstens twee maanden aan Harvard University onderzoek te doen rond die endotheelcellen in de neurologie.”

Voor Vissers ging een nieuwe wereld open. “Die ervaring in Boston was fenomenaal. Ik mocht er samenwerken met superintelligente mensen die heel down to earth zijn. Ze zaten niet in een ivoren toren, wat in België soms wel het geval is.”

Onze landgenoot wilde dan ook langer blijven. “Dat was een beetje problematisch, in die zin dat ik maar onderdak en geld voor twee maanden had. Uiteindelijk moest ik in 2015 mijn Tesla-aandelen verkopen om een verlengd verblijf te kunnen financieren. Dat steekt vandaag nog altijd wel een beetje”, lacht hij. Vissers stelde het behalen van zijn master uit en bleef uiteindelijk nog vier maanden in Boston alvorens hij terugkeerde naar zijn vaderland.

The sky is the limit

“Ik wist meteen dat ik niet in België zou blijven”, vervolgt Vissers zijn verhaal. “De sky is the limit-mentaliteit in Harvard vond ik ongezien. Zowel wetenschappers als entrepreneurs zien er de wereld als een speelbal.”

Hij leerde er ook een andere kant van zichzelf kennen. “Ik heb altijd gedacht dat ik in de wetenschap en de geneeskunde zou blijven maar toen ik terug op Belgische bodem stond, leek alles hier plots kinderspel. Ik voelde dat ondernemen en dingen op touw zetten helemaal mijn ding was. Van niks iets opbouwen. Het is die eerste 5% van een project waar ik goed in ben, niet het vele publicatiewerk en de politieke spelletjes die ook bij wetenschap komen kijken.”

Dat zou in zijn geboorteland een moeilijke opgave worden, besefte Vissers al snel. “Het zou me in België vijftien jaar kosten om een carrière op te bouwen voor ik eigenlijk zou kunnen doen wat ik wil doen”, legt hij uit. “Dat vond ik veel te lang. Als je ergens goed in bent, dat ook graag doet en er wat geld mee kunt verdienen, dan vind ik dat je je daarop moet focussen en daarin moet uitblinken in plaats van het traject te volgen dat eigenlijk voor jou werd bepaald. Amerika geeft kansen aan mensen zonder werkervaring. Ik kreeg er na nog geen twaalf maanden een half miljoen dollar om aan mijn start-up te werken, terwijl ik me in België eerst jaren zou moeten bewijzen. ”

Via een beurs van de BAEF (Belgian American Educational Foundation) kon hij een jaar aan de UCSF-faculteit van UC Berkeley studeren, één van de meest gerenommeerde universiteiten ter wereld. Zo kwam Mathias Vissers in Silicon Valley terecht. “Daar ademde alles en iedereen die sky is the limit-mentaliteit waar ik zo van hou, al heb ik er ook veel bullshit gezien. Ik stond ervan versteld hoeveel onnozele bedrijven er miljoenen naar hun hoofd kregen gesmeten.”

De mosterd voor zijn start-up

Het was daar in Silicon Valley dat Vissers artificiële intelligentie zag opkomen en hij de mosterd haalde voor Netic Health. In een publicatie van Google zag hij hoe men via computer vision op een smartphone statische en bewegende beelden van een hand analyseerde om zo de 3D-positie in te schatten, zoals bij virtual reality.

“Ik legde meteen de link naar patiënten die een beroerte hebben gehad en veel revalidatie nodig hebben”, legt hij uit. “Slechts in 8% van de gevallen kunnen we medisch iets doen zoals een klonter weghalen. In bijna 100% van de gevallen hebben de patiënten rehabilitatie nodig. Heel veel innovatie focust zich jammer genoeg op die 8%.”

Kinesitherapie is volgens Vissers dan ook nog altijd een ondergewaardeerd deel van de geneeskunde, net zoals beweging tout court. “Terwijl we eigenlijk bijna allemaal te weinig bewegen, kijk naar alle hart- en vaatziekten.”

‘Hair on fire’ problem

Onze landgenoot begon rond AI bij revalidatie na beroertes te werken, haalde er verschillende fondsen en beurzen mee op en won er in 2019 zelfs de Stanford Biodesign Award mee. En toch zette hij een stapje terug. “Ik merkte dat er bij die patiënten meer problemen meespeelden dan louter die kinesitherapie”, legt hij uit. “Om een business op te bouwen moest ik op zoek naar een ‘hair on fire’ problem en dus een andere doelgroep.”

Zo kwam Vissers bij semi-recreatieve lopers uit. “Amerika telt er zo’n 10 à 20 miljoen. Die krijgen niet dezelfde ondersteuning als topsporters, trainen bijna evenveel, maar hebben wel vaker te kampen met blessures. Amerikaanse kinesisten zijn meestal niet in lopers gespecialiseerd en geven in vele gevallen de raad om te stoppen. Voor die mensen is dat een enorm probleem: als ze niet meer kunnen lopen, verliezen ze een deel van hun identiteit.”

Hij had zijn doelgroep en haarfijn afgelijnde probleem gevonden. “We weten dat die mensen op Google zitten, op Facebook, in online communities, noem maar op. We kunnen ze dus heel makkelijk bereiken en via onze app Netic Health aan gespecialiseerde kinesisten koppelen om asynchrone, goedkopere zorg te verlenen”, aldus Vissers.

Exponentiële groei

Ondertussen zijn we anderhalf jaar verder en heeft Vissers met zijn co-founder Louis al meer dan 150 patiënten behandeld, sloten 10 gespecialiseerde kinesisten zich bij het platform aan en worden de behandelingen nu ook terugbetaald door de ziekteverzekering. Ook het in-house team verdubbelde onlangs van drie naar zes medewerkers. “Nu ligt onze focus op het schalen van onze start-up”, zegt hij. “We willen deze groep van patiënten en kinesisten elke maand 30 tot 40% laten groeien, terwijl we de zorg en kwaliteit blijven verbeteren. De feedback die we van alle partijen krijgen, klinkt alvast heel positief.”

Om dat te verwezenlijken heeft de start-up geld nodig. “Tijdens onze pre-seed funding hebben we een half miljoen dollar opgehaald. De komende zes maanden plannen we om daar twee à drie miljoen van te maken. We weten nu wat we moeten doen en hebben cash nodig om mensen aan te nemen en onze plannen te kunnen uitvoeren.”

Just do it

Over de vraag of hij de technologie ooit naar België brengt, moet Vissers even nadenken. “Ja, maar niet op de korte termijn”, antwoordt hij. “België, en bij uitbreiding Europa, is een lastige markt om innovaties in de geneeskunde te schalen en om te groeien als bedrijf. Je zit met de verschillende talen en verschillende agentschappen voor de terugbetalingen, wat het moeilijk maakt om die digitale, asynchrone zorg terugbetaald te krijgen. België is bovendien vaak traag in het terugbetalen van innovatie. In Amerika ligt dat helemaal anders. Al denk ik wel dat er andere Belgische bedrijven iets gelijkaardigs op de markt zullen brengen.”

Toch kijkt hij wel degelijk naar het buitenland. “Persoonlijk zou ik graag wereldwijd gaan en onze toepassing in de toekomst breder maken om zo goedkopere geneeskunde aan te bieden. Denk aan China en Afrika bijvoorbeeld: één kinesist of arts in een stad kan zo een heel land behandelen.”

Daarnaast zou Vissers de ervaring en mentaliteit die hij in Amerika opdeed graag doorgeven aan andere jonge wolven. “Just do it, is mijn advies dan. Wij Belgen en Europeanen zijn veel te conservatief. We hebben het geld en het talent om te innoveren, maar doen daar nog te weinig mee. We mogen echt niet op ons gat blijven zitten terwijl China en Amerika grote stappen zetten op het vlak van innovatie”, oppert hij vurig. “Het is geen toeval dat de meeste succesvolle start-ups die met artificiële intelligentie bezig zijn voornamelijk uit die twee landen komen.”

Voor zij die hun dromen achternagaan, heeft Vissers nog een laatste tip. “Just keep going, ook wanneer het moeilijk is. Ik loop zelf nog elke dag met mijn hoofd tegen de muur. Blijf groots denken, kies je poolster en meet dag op dag en week op week jouw vooruitgang.”